Gewilde Bybelverse vanaf mārku eɹudhina suvisēsham 2

Deel

iyēsu adhai kēɹtu: ‘piɹniyāɹlihaɹluku vaithiyan vēɹndiyadhēyallāmal, suhamuɹllavarhaɹluku vēɹndiyadhillai; nīdhimāngaɹlai yalla. pāvihaɹlaiyē manan dhirumbuhir̄adhatku aɹaika vandhēn,’ endrār.

iyēsu avarharl visuvāsathai kaɹndu, thimirvādhakāranai nōki; ‘mahanē, un pāvangaɹl unaku mannikapaɹtadhu.’ endrār.

pinbu avarhaɹlai nōki: ‘manushan ōivunāɹlukāha uɹndākapaɹdavillai, ōivunāɹl manushanukāha uɹndākapaɹtadhu

janakūɹtathinimitham avaruku j̄amībamāi j̄ērakūɹdāmal, avar irundha vīɹtin mētkūraiyai pirithu thir̄apāki, thimirvādhakāran kiɹdakir̄a paɹdukaiyai ir̄akinārhaɹl.

būmiyilē pāvangaɹlai mannika manushakumāranuku adhihāram uɹndenbadhai nīngaɹl ar̄iyavēɹndum,’ endru solli, thimirvādhakāranai nōki: ‘ni eɹundhu, un paɹdukaiyai eɹduthukorndu, un vīɹtuku pō, vendru unaku j̄olluhir̄ēn,’ endrār.

un pāvangaɹl unaku mannikapaɹtadhendru solvadhō, eɹundhu un paɹdukaiyai eɹduthukoɹndu naɹda vendru solvadhō, edhu eɹlidhu?

uɹdanē, avan eɹundhu, than paɹdukaiyai eɹduthu koɹndu ellārukum munbāha pōnān. apoɹudhu ellārum āj̄ariyapaɹtu: ‘nām orukālum ipaɹdi kaɹndadhillai,’ endru solli, dhēvanai mahimai paɹduthinārhaɹl.