Gewilde Bybelverse vanaf Wlò Tû‑lâ 7

Deel

Wɛ̀ɛ̀ Kɔnyɔ̂ wlu‑le̍ No̍à bò, ɔ nane̍, “Mɔ̂ tajì n̂‑a̍ sla̍ nyepôh‑a̍ mùɛ̍, a kpa̍‑le̍ bla̍gbè na̍ kli̍, katèh n̂‑a̍ popo̍h nè n̍e̍ je̍ ɔ̂ wɛnê‑o̍ ti kle̍ tìè ne̍ î nea ti nâ nye̍.

Jiji̍ ni̍ na̍ nyɛ̂ klo̍n nâ‑a̍ dlo̍ ti wlawla̍ɛ̍ e̍ti, ɛ kpa sènjlowoh˖‑a̍ wlòh˖ mùne̍ɛ̍sɔ̍n neɛ puɛ̀ (150).

Kle̍ No̍à‑a̍ sòn˖ wlòh˖ mù‑a̍ klo˖ mùne̍ɛ̍do (600) sòn na̍ kli̍, ɛ‑a̍ co̍h˖ sɔ̍n co̍h‑a̍ puɛ̀ neɛ mùne̍ɛ̍sɔ̍n sèn, wɛ̀ɛ̀ ni̍gbà˖ gbe˖ ne̍ î nea‑le̍ blo̍h boehti‑a̍ mùɛ̍ wa e̍, i kanti wɔn, ɛtajì jatùɛ̀ wa e̍.

Dɛ wɛ̀ ne̍ ɛ̂ a poa fufùɛ̀, ɛ̂ naa blo̍h keanti, ɛ‑a̍ mùɛ̍ nè Kɔnyɔ̂ sla̍n blo̍h keanti, po ɛ tuɛ̀n nyepôhjlù, nlɛ˖, dɛ˖ ne̍ î a jlelêa pɛtɛ̀ ti, ne̍e̍ nugmɛ˖ kpo̍h, sìèlê No̍à tajì dɛ wɛ̀ ne̍ ɛ̂ kpa̍a‑le̍ ɔ bò bla̍gbè na̍ kli̍, i‑a̍ popo̍h nè î sie klo̍n.

Wɛ̀ɛ̀ jakun dla kla̍ klo̍n nâ bò, ko̍ sènjlowoh˖‑a̍ wlòh˖ sɔ̍n (40) tajì mato̍n wo̍h˖‑a̍ wlòh˖ sɔ̍n (40) bò.