Gewilde Bybelverse vanaf Wlò Tû‑lâ 2

Deel

Ɛmɛ nè ɛ̂ kɔn tèh nɛmɛju a sie‑o̍ ɔ‑a̍ mi̍ tajì ɔ‑a̍ dě ti, ne̍e̍ ɔ tajì ɔ‑a̍ nylɔ̍ a kponkponê‑o̍ bòti, i neɛ sɔ̍n na̍ a ne kà ne̍ nyigbejû dôɛ̀.

Wɛ̀ɛ̀ Kɔnyɔ̂ Nyesoa nane̍, “Ɛ se ji̍e̍ nlɔ nɛmɛju nâ‑a̍ popo̍h bɔ ye̍ a na. N̍ a mu bò ma̍yɔ ne̍ ɔ̂ wɛnêa ɔ ne nu.”

Wɛ̀ɛ̀ Kɔnyɔ̂ Nyesoa nu pupu̍i̍ ne̍ î nea‑o̍ blɛe̍, ɔ me nɛmɛju‑a̍ kpantù. Fufùɛ̀ ne̍ ɛ̂ a ne‑êa nyɔ klo̍n na̍, ɔ fɔlêh‑le̍ ɛ nɛmɛju na̍ mla̍˖, wɛ̀ɛ̀ ɔ ne klo̍n.

Wɛ̀ɛ̀ nɛmɛju na̍ nane̍, “Ɛ̀nhɛ̍ɛ̀n, kà ne̍ n̍e̍ nea nâ, ɛ‑a̍ nyɔ nè ɔ̂ ne mâ‑lâ. Ɔ mo kpa̍ ne̍ ɛ̂ dɛa‑o̍ n̍‑a̍ kpa̍ ji̍, ɛtajì fuɛji̍ ne̍ î dɛa‑o̍ n̍‑a̍ fuɛji̍ ji̍. Ɔ‑a̍ nyle̍ mo ‘Nylɔ̍,’ katèh kle̍ nɛmɛju ja̍ nè ɔ sâ‑ê.”

Wɛ̀ɛ̀ ɔ po mùne̍ɛ̍sɔ̍n sèn na̍ mla bò, ɔ kɔn‑ê ɔ nyê, katèh kle̍ mùne̍ɛ̍sɔ̍n sèn nâ kli̍ nè ɔ fɔlêh nya, ɔ wɔ̀a wâ ɔ‑a̍ konkòàn ne̍ ɔ nua kle̍ jei̍ tajì kla̍ blɛe̍ na̍‑a̍ mùɛ̍ bɔ̀.

Wɛ̀ɛ̀ nɛmɛju na̍ tajì nylɔ̍ na̍ cɛn wloh˖ nya, kɛɛ wɛ̀ɛ̀ i‑a̍ nyɔ ne̍ ple ɔ‑a̍ ma̍è‑a̍ tèn.