Gewilde Bybelverse vanaf Seònd Matìe 7

Deel

Domandàit, e us sarà dàd: cirît, e o’ çhatarês: bàtit, e us sarà vièrt.

Parcechè cùi, cu domànde, otèn: e cùi, cu cîr, çhàte: e a cùi, cu batarà, al sarà vièrt.

Ognidùn paràltri, ch’ al scòlte chèstis mês peràulis, e lis mett in pràtiche, al somejarà a l’ om sàvi, ch’ al fabricà le so çhàse sul clapp

Adònçhe, dutt cè, ch’ o’ volês, che us fâsin j’ ùmign, ànçhe vo’ àltris fàit a lor. In chest e’ consìst le lezz, e ju profètis.

Cuant j’ è angùste le puàrte, e strète le stràde, che mène e’ vìte: e pôs son chèi, che le çhàtin!

Entràit pe’ puàrte strète: parcechè làrge e’ jè le puàrte e còmude le stràde, che mène a perdiziòn, e tross son chèi, ch’ èntrin par chê.

Se dònçhe vo’ àltris, ch’ o’ sês çhatìvs, o’ savês dà ai vuèstris fîs ju bens, che vês: tant plùi lu Pàri vuèstri, ch’ al è in cîl, al darà lu ben a chèi, che i al domàndin.

No stàit a judicà, se no volês jèssi judicàds. Parcechè in chell mûd istèss, ch’ o’ judicarês, sarês judicàds: e cun chê misùre medème, ch’ o’ misurarês, o’ sarês misuràds.

E ognidùn, ch’ al scòlte chèstis mes peràulis, e no lis mett in pràtiche, al somejarà a l’ om matt, ch’ al fabricà le çhàse sul savalòn.

E parcè po viòdistu lu fross tal vòli di to fràdi: e no tu viòdis lu trav tal vòli to? Opùr cemûd diràstu a to fràdi: Làsse, ch’ o’ giàvi lu fross dal to vòli, cuand che tu âs lu trav tal to?

Vuardàisi dai fals profètis, che vègnin dònge vo’ àltris còme piòris, ma di dèntri e’ son lôvs rapàç. Ju cognossarês da lis òparis lor. Si racuèijal fuàrs ùve dai baràzz, o fîgs dai trìbui?

Cussì ògni àrbul bon al fâs bogns fruts: e l’ àrbul çhatìv al dà çhatìvs fruts.

Nol pò un àrbul bon dà fruts çhatìvs: ne un àrbul çhatìv dà fruts bogns.

Ogni àrbul, cu no fâs bon frutt, al si tajarà, e si butarà sul fûg.