Gewilde Bybelverse vanaf Matio 2

Deel

Wɛ̀ u̍h pa̍ dě gbò. Iě u̍h jě jǔ-a chɛ̀ ke ɔ̍ de̍ Mɛle, wɛ̀ u̍h chlìi i̍ iě u̍h sà ɔ̍ wɛɛ. Wɛ̀ u̍h pɔ̀ni u̍h-a gbèèkǔᵻ, dě u̍h sà kòo̍ ke nɔ̌-dɛ̍ᵻ chɛ̀, ìh ke chò ke sùè-chlǎn wɔ̀ɛ-ɛa, iě u̍h nyǐ i̍h ɔ̍.

Ti̍ Jusu wlǔh-a dǒ Bɛfleɛɛn wlɔ̀ di̍i̍ dě Judia bloa̍ kɛ̍n-ɛ, nɛ̀ Ɛlo nu̍ blǔh baa. Dǒ-o bo dɛ̍ jlǐhɛ̍ tù-i nyɔ̍ sɔ-ɛ dě blǔh-a fɔ̌ kɔn we̍ tà jlǔh-a wlǔh-ia kwlǎ-a u̍h ji̍ dǒ Juluslɛn. U̍h la̍a̍, “Jǔpliɛ ɔ̀ wlǔh-a ɔ̀ iě-a blǔh baa nu̍ dǒ Juu nyɔ̍ we̍-ɛ, tà ɔ̍ nɛ ɛ? Dɛ̍nu̍ɛ, à jě ɔ̍ chǔhtlɛ̀n dě jlǔh-a kwlǎ wlǔh la̍-a, ɛ̍ kɔn à ji̍ à iě ɔ̍ wɛɛ sà.”

U̍h sɔ-a dě slǎn-a, iě u̍h mu̍. U̍h gbǎ-a dě wìè-iɛ, chǔhtlɛ̀n ɛ̀ u̍h jě-a dě jlǔh-a kwlǎ wlǔh la̍-a wɛ̀ u̍h iě-a ji̍-ɛ dǔ-ɛ, ɛ̍ gbǎ dǒ u̍h jǔ dɛ. U̍h jě-a chǔhtlɛ̀n laa̍-ɛ, sɔ u̍h gbǎ mɔna̍ dɛ kaa̍. Iě ɛ̍ mu̍ u̍h jǔ te̍e̍ wɛ̀ ɛ̍ nyna i̍ dǒ gbò kɔn di̍i̍ jǔpliɛ nɛ-a dlǔwèàì.

Jɛ u̍h se̍ dě Ɛlo we̍ jii dode̍, iě u̍h gba̍ wìè dɛɛ u̍h mu̍ u̍h blǐ. Dɛ̍nu̍ɛ, Nyɔsoa sèàɛ̍ u̍h wlùh dě nyinɔ̍ i̍ u̍h-u je̍e dě ɔ̍ we̍ jii dode̍. Ti̍ dɛ̍ jlǐhɛ̍ tù-i nyɔ̍ mu̍-a wɛ̀-ɛ, wɛ̀ Joi-a ǐnchɔ̀ jii Josɛ dlǔ we̍, ɛ̍ la̍a̍, “Sɔ-ɔ, dǔ jǔ la ke ɔ̍ de̍-e. Mɔ̀ ple̍, mɔ̀ iě Iche bloa̍ kɛ̍n mu̍. Dě mɔ̀ iě nɛ te̍e̍ wɛ̀ iě mɔ̀ wlùh sèàɛ̍ wɛ̀ mɔ̀ iě-e sɔ-ɛ dǔ. Dɛ̍nu̍ɛ, Ɛlo-a mu̍ jǔ la i̍ pɔ̀n ɔ̍ iě ɔ̍-ɔ gbɔ̀lɔ bu̍ɛ̍i̍.”