Gewilde Bybelverse vanaf Matio 13

Deel

Jɔ̌ ìh gbǎ-a i̍ dǒ gbablu̍h kɛ̍n-ɛ, i̍h bo ìh wɔ̀ nyɔ̍ ùh wɔ̌n-a tu̍owli iě u̍h wɔ̌n-a dě ɛ̍ di̍i̍ i̍-ɛ. U̍h bo ùh tlo-a jɔ̌ dɔu, wɛ̀ jɔ̌ diih nu̍-a kmɛ, diih nu̍-a kwela mɛ̀o̍, iě diih nu̍-a kwela ta̍a̍n.”

Jɔ̌ jih gbǎ-a dě klàɛ̀n di̍i̍-ɛ, i̍h bo ìh wɔ̀ nyɔ̍ ùh wɔ̌n-a tu̍owli la wɛ̀ kmɔ̌-a sèò ke ɛ̍ pàn-dɛ̍ᵻ i̍ jbɛɛ-ɛ mɔɛ tu̍owli laa̍ dlǔ i̍. Ɛ̍ kɔn u̍h se̍ tlo.

Nyɔ̍ ùh wɔ̌n-a Nyɔsoa-a kmɔ̌ wlu̍ i̍ kɔn-ɛa tu̍owli wɛ̀ u̍h se̍-a ɛ̍ i̍ wɔ̌n-ɛ, nɛ̀ Nyɔ̍ Sɔ̀n laa̍ bo ɔ̀ ji̍ wɛ̀ ɔ̍ sà ɛ̍ dǒ u̍h wlùh kɛ̍n. Ɛ̍ bo ɛ̀ nu̍-a dɛ̍ᵻ jɔ̌ ìh gbǎ-a dǒ wìè gblùh i̍ laa̍ na̍wɛ̍ᵻ sà-o.

Ìh gbǎ-a i̍ dǒ sɔɔ̌ᵻ blǔh kɛ̍n-ɛ, i̍h bo ìh wɔ̀ nyɔ̍ ùh wɔ̌n-a Nyɔsoa-a tu̍owli la sàǐtòò-ɛ, wɛ̀ u̍h gbɛ̍n-ɛ ɛ̍ sɔ̍nᵻ sɔɔ̌n i̍. Jɛ ɛ̍ se̍ sɛ̌n po̍ dě u̍h ku̍sɔ̀n, ɛ̍ kɔn klě jě-ɛ ji̍-a Nyɔsoa-a tu̍owli tìh-ɛ, wɛ̀ u̍h ple̍ suei̍.

Jusu la̍a̍, “Dɛ̍ ɛ̀ ke Nyɔsoa-a kmɔ̌ wlu̍ i̍ kɔn-ɛ wɔ̀ɛ-a, ɛ̍ la. Pàn-dɛ̍ due bo ɛ̀ nɛ dǒ kwlǎ gbɔ̍ di̍i̍ ɛ̀ sìle, wɛ̀ jɔ̍gbau due tɛ̌n ɛ̍ i̍. Wɛ̀ ɔ̍ kaɛn ɛ̍ dɛ̍ kɛ̍n dode̍. Iě ɔ̍ blě mɔna̍ nu̍-ɛ ɔ̍ mu̍ wlɔ̀. Wɛ̀ ɔ̍ ple̍ ɔ̍ kɔn-dɛ̍ᵻ kli̍hgbɛ̍, iě ɔ̍ tɛ̀n kwlǎ gbɔ̍ laa̍.”

Ɔ̍ gbà-a i̍h dě klè-ɛ, diih gbǎ dǒ wìè gblùh i̍, wɛ̀ diih gbǎ dǒ sɔɔ̌ᵻ blǔh kɛ̍n. Wɛ̀ diih gbǎ dě klàɛ̀n di̍i̍, wɛ̀ diih gbǎ dǒ gbablu̍h-u. Jih gbǎ-a dǒ wìè gblùh i̍-ɛ, na̍wɛ̍ᵻ di̍ i̍h. Jih gbǎ-a dǒ blǔh sɔɔ̌ nɛ-a dě sɔ̀n-ɛ kɛ̍n-ɛ, i̍h po̍ kɔɔ̌nᵻ suei̍, dɛ̍nu̍ɛ, i̍h-a blǔh chɛ̀wlɛ di̍i̍. Sɔ i̍h-a sɛ̌n-ɛ jě wlù mu̍ ka̍. Jɛ jlǔh kma-a i̍-ɛ, wɛ̀ i̍h wlɔ̍. Jih gbǎ-a dě klàɛ̀n di̍i̍-ɛ, i̍h ke wiǎᵻ ku̍-i tàdùè. Wɛ̀ wiǎᵻ mɔɛ i̍h dlǔ i̍. Jih gbǎ-a dǒ gbablu̍h i̍-ɛ, i̍h nmɔ-ɛ, wɛ̀ i̍h wa̍. Diih blě jɔ̌-a kmɛ, wɛ̀ diih blě kwela mɛ̀o̍, iě diih blě kwela ta̍a̍n.”

Mɔ̀ tǎli i̍h i̍, i̍h iě tàdùè ku̍ i̍ te̍e̍ wɛ̀ ɛ̍ iě i̍h-a chɛ̍n-ɛ jɛɛ. Nɛ̀ ǎn mu̍ i̍h-a chɛ̍n-nyɔ̍ wlùh sèàɛ̍ u̍h iě pei laa̍ wlù i̍ sà sàǐtòò u̍h iě i̍h-a pǔnᵻ sa̍n, wɛ̀ i̍h iě fɔ̍n-ɛ. Wɛ̀ u̍h iě kɛnɛ̌ laa̍ chɛ̍n-ɛ dǔ, u̍h iě i̍h ja wɛ̀ à iě i̍h slǎ po̍.’ ”