Gewilde Bybelverse vanaf Matio 11

Deel

“Nyɔ̍ ùh gbɛ̀-ɛ bla̍-a ke ùh kɔn gbǐh-a nu̍-a sɔɔn-ɛ, mɔ̀ ji̍ nɔ̌ ǐn we̍. Ǎn mu̍ ɛ̍ nu̍ mɔ̀ iě feɛ i̍ jě.

Mɔ̀ gba̍ ǎn kɛ̌n wìè mɔ̀ iě ǐn dɛ̍ we̍ cheǎn-ɛ, dɛ̍nu̍ɛ, ǐn gbɛ̍n gba̍n, wɛ̀ ǐn ja ǎn chɛ̀ wlù. Pò mɔ̀ nu̍ la̍a̍n-ɛ, nɛ̀ mɔ̀-a wlùh-a mu̍ i̍ tè.

Ǎn kɛ̌n wìè bo ɛ̀ se̍ gba̍-a kma, wɛ̀ ǎn gbɛ̀ fěle kwa̍.”

Ɔ̍ la̍a̍, “Ǐn Baa nyǐ ǐn dɛ̍ᵻ kli̍hgbɛ̍ wɛ̀. Nyɔ̍ dɔɔ se̍ Jǔ juo. Jɛ Baa nɛ due kɔn tɛ̀ ǐn sà-o. Iě nyɔ̍ dɔɔ wɔ̍ se̍ Baa juo ke. Jɛ Jǔ nɛ due kɔn tɛ̀ ǐn sà-o, ɛ̍ ke nyɔ̍ ùh Jǔ tba̍-a chèɛ̀ ɔ̍ iě-a Baa toe-ɛ ke.

Wɛ̀ Jusu la̍a̍, “Mɔ̀ mu̍ de̍ mɔ̀ iě Chɔɔn kunǎ po̍ dǒ dɛ̍ᵻ mɔ̀ jě-a ke dɛ̍ᵻ mɔ̀ wɔ̌n-a we̍. Dɔ̌-nyɔ̍-a jě la̍ i̍, klɔ-nyɔ̍-a na la̍-ɛ, wìèìdih-a nu̍ nyɔ̍ fɛ̍nɛ wɛ̀, sǔn-nyɔ̍-a wɔ̌n la̍ i̍, mɛ̌-nyɔ̍-a wlǔh la̍-e, iě pɔ̀n chɛ̀-a bla̍-ɛ la̍ dě nyɔ̍gbà nyɔ̍ we̍.

Nyɔ̍ flɔn-a dounᵻɛ́, nɛ̀ ɔ̍ po̍-e dounᵻ.