Gewilde Bybelverse vanaf Маттэ 2

Deel

Унэм зехьэхэм, сабыири ащ янэу Мерэми алъэгъугъэх. Залъэгъухэм, сабыим ыпашъхьэ лъэгонджэмышъхьэкӀэ зыщырадзыхи, агъэлъэпӀагъ. Япхъуантэхэр зэтырахыхи, тынхэу дышъи, ладэни, смирни сабыим ратыгъэх.

Ирод пачъыхьэ итетыгъо мафэхэм иудей къалэу Бет-Лэхьэм Исус къызыщэхъум, тхьэгурымагъохэр тыгъэ къокӀыпӀэмкӀэ къикӀыхи, къалэу Ерусалим къэкӀуагъэх. – Тыдэ щыӀа джуртхэм япачъыхьэу къэхъугъэр? – кӀэупчӀагъэх. – Сыда пӀомэ, ащ ижъуагъо тыгъэ къокӀыпӀэмкӀэ тэ щытлъэгъугъэти, ар дгъэлъэпӀэнэу тыкъэкӀуагъ.

Жъуагъор залъэгъум, лъэш дэдэу гушӀуагъэх.

Ирод дэжь амыгъэзэжьынэу пкӀыхьапӀэкӀэ Тхьэм къагуригъэӀуагъэти, нэмыкӀ гъогукӀэ яхэгъэгу кӀожьыгъэх. Тхьэгурымагъохэр зекӀыжьхэм, Зиусхьаным имэлэӀич пкӀыхьапӀэкӀэ Юсыф къыфэкӀуагъ. – Къэтэджи, – къыӀуагъ мэлэӀичым – сабыимрэ ащ янэрэ зыдащэхи, Мысырым кӀэтхъу. Макъи къыосэгъэӀуфэ, ащ щыӀ, сыда пӀомэ, Ирод сабыир ыукӀынэу лъыхъущт.