Gewilde Bybelverse vanaf Иоанн 12

Deel

Намда алба хэдэг хүн минии хойноһоо дахаад ябаг! Минии байһан лэ газарта минии зараса байлсаха. Намда алба хэдэг хүниие минии Эсэгэ хүндэлхэ юм.

Ами наһаяа гамнадаг хүн ами наһаяа алдана, харин энэ дэлхэйдэ байхадаа ами наһаяа хайрлан гамнадаггүй хүн мүнхэ наһатай болохо.

Таанарта үнэниие хэлэнэб: шэниисын орооһон газарта унаад хосороогүй һаа, миин лэ гансахан орооһон зандаа үлэхэ, харин тэрэ орооһон хосорходоо, ехэ ургаса асарха юм.

Би Гэрэл туяа гээшэб, тиин намда этигэдэг хүн бүхэн шэг балай харанхы соо үлэшэхэгүйн тула би энэ дэлхэйдэ ерээб.

Минии хэлэһэн үгэнүүдые шагнаад, тэдэнииемни сахидаггүй хүниие би шүүбэрилхэгүйб: би энэ дэлхэйе шүүбэрилхэеэ бэшэ, харин абархаяа ерээб.

Тэрэ үедэ Мария тон үнэтэй, һайхан хангалтай нард ургамалай тоһо домбо соо асараад, тэрэнээ Иисусай хүл дээрэ адхаба. Удаань, Иисусые угаа ехээр хүндэлдэг байһанаа гэршэлэн, хүлыень толгойнгоо үһөөр аршаба. Тоһоной һайхан үнэр бүхы гэрээр хангалтаба.

Тэдэ зон пальма модоной мүшэрнүүдые баряад, Иисусые угтахаяа гараба. Тэдэ иигэжэ хашхаралдаа: Бурханда алдар соло! Дээдын Эзэнэй нэрээр заларан ерэһэн Израилиин Хаан үреэл магтаалда хүртэһэй!

Иисус харюусаба: – Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй алдар соло элирхэ саг ерэбэ!