Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Luk, echî 11

Dlulisela

Ájoé ên, ka ane abhí, ó riŋi ên ekpak o kí karé ên iyîm ino mbâ abhon abhə́né, ó kere ên mân sê Ńsé owəné nnyo a ri ka ósô á bhó karé Ebhare Ntʉgantʉ owe mbâ ane mba á bhə́bhe yê a?”

“Nâ é fap, mme ń sə́ré ên mân bəre: Bhə̂p, tîk o fôn! Nôt, tîk o tî! Sûm itə̂m, tîk á rə́bhe wâ!

Ka kpe énê nnyo á bhəp, á kí karé yê; á not, a kí ti; á sum fə́ne itə̂m, á kí rəbhé yê.

Jisos a sə́re mân ábho se, “Ebhú o kí goré ên Obhasi chot ên sê, ‘Obhasi Ńsé, deê mbiŋ eya a fon ekpatə́m ejík. Deê otúi obhâ ó bhá.

Ri nsôn su obhí obhə́ré, ka e kí ri nsôn e gyiná obhí mbí ane á yíma êt. Ka kâm é gyé ka egaé.’ ”

Karê êt nji e kí di ka ofú ka ofú.

Amə̂t amə́né á rî noŋ eyâŋ nji é tóŋa biji ibhə́né mbá. Ájoé amə̂t amə́né á rî nono, biji ndə́m fə́ne í kí fon ebhát. Kən á ro joé, biji eróŋ í kí joé ka ejírim.

Jisos a kpô túp egan se, “Kpe nne cháŋ nnyo a kí nyoé ńtʉ́ríkáŋ a kî ka ebhə̂t, na kpe ebhú tat a kô ejûm a bhúi. Á kik ka echî ébhúní nne a kí gye njû a yên ebhát.