Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi مَتّی 15

Dlulisela

بله اَو دِشدا گو ژه دَوْه انسان تِتَ دَروَ ژه دل دا دَردِکَویت، و اَوَیَ گو انسانی مِرار دِگَت. چون گو ژه دل دایَ گو فِکرِت پیس، مِرُو گُشتِن، زِنا، به ناموسی، دِزی، شَهادَتا دِرَوین و بُختان تِنَ دَروَ.

اَو دِشدا گو دِچیتَ ناو دَوْه انسان دا، وی مِرار ناگَت بَلگو اَو دِشدا گو ژه دَوْه ویدا تِتَ دَروَ، اَوَ گو انسانی مِرار دِگَت.»

«‌”اَو قَومَ بِ دَوْه خو احتراما مِن خُدان دِگَن، بله دله وان ژه مِن دورَ. اَو به چِنَ مِن پَرستِش دِگَن، و اَمرِت بَشَری بِ ناوه اَمره خدا فِرَ خلقه دِگَن.“»

هِنگه عیسی گُت: «اَی ژِن، ایمانا تَ عَظیمَ! داخازیا تَ بِتَ جی!» هَ وه دَمه گِجا وی شفا گِرت.

بله اَو ژِنِگ هات و بَر عیسی کَتَ سَر چُکا و گُت: «آغایه مِن، آریکاریا مِن بِگَ!» عیسی جیواب دا: «دوز نینَ گو نانه زاروگان بِگِرِن و پاوژِنَ بَر گوجِگا.» ژِنگه گُت: «بَله، آغایه مِن، بله حتا گوجِگ ژی گَرِت نانه گو ژه سِرفِگا خُدانه واندا دِکَویتَ خاره، دِخُن!»