Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi مَتّی 10

Dlulisela

«بِزانِن گو اَز وَ وَگو پَزی ره دِگَمَ ناو گْرادا. بَهنده وَگو مارا شارَزا بِن و بینا گُترا صاف و سادَ.

هَچی کَسه بِخازیت جانه خو خُدان گَت، دیه اَوه ژه دَست بِدَت و هَچی کَسه جانه خو بَر خاطره مِن ژه دَست بِدَت، دیه اَوه خُدان گَت.

ژه اَو کَسِت گو بَدَنه دِگُژِن بله نِگارِن رِحه بُگُژِن، نَتِرسِن؛ ژه وه کَسه بِتِرسِن گو دِگاریت هم رِحه و هم بَدَنه ناو جَهنَمه دا بَین بِبَت.

هَچی کَسه خاچا خو نَراگَت و دوو مِدا نَیِت، لاییقه مِن نینَ.

«هَچی کَسه لاره خلقه بینیتَ اَزمان گو گَل مِدایَ، اَزه ژی حُضورا بابه خو گو اَسمانی دایَ، بینمَ اَزمان گو اَو گَل مِدایَ؛ بله هَچی کَسه لاره خلقه مِن حاشا گَت، اَزه ژی حُضورا بابه خو گو اَسمانی دایَ، اَوی حاشا گَم.

شفایه بِدَنَ نَساخا، مِرُوِت مِری ساخ گَن، شفایه بِدَنَ جذامیا، اَجنا دَرخینِن. وَ مفتَ اِستاندیَ، مفتَ ژی بِدَن.

بَهنده نَتِرسِن، چون گو قَدره وَ ژه هزاران جوجگا زِدَتِرَ.

«گُمان نَگَن گو اَز هاتِمَ صُلحه بینمَ سَر رویه عَردی. اَز نَهاتِمَ گو صُلحه بینِم، بَلگو هاتِمَ گو شمشیری بینِم!