Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi لوقا 21

Dlulisela

بَجا هَمِشَ هیشیار بِن و دعایه بِگَن گو اون بِگارِن ژه تواوی وان دِشدانَ گو قِرارَ گَلَک زو بِقَوِمِن، اَمانه دا بِن و حُضورا گوره انسان دا راوَستِن.»

«هیشیار بِن، نَگو عیاشی و مَست بون و نیارانیِت ژیانه دله وَ گِران گَت و اَو رُژ وَگو طَلِگَگه نِشگادا سَر وَدا بِت.

بِ خوراگِرتِنا خو، اونه جانه خو نجات دَن.»

چون گو اَزه اَزمان و حکمتَگه بِدَمَ وَ گو چی یگ له دُژمِنه وَ نَگارِن رویه وِدا راوَستِن آن مخالفته گَل وِدا بِگَن.

اَسمان و عَرد دیه بَین بِچِن، بله قِسه مِن چه جارا بَین ناچِن.»

«هِندَ نیشان ناو رُژ و هَوی و سِتِرا دیه پَیدا بِن. سَر عَردی، قَومِت دُنیایه ژه گُرمَ گُرما بَحره و شیپَلِت وی دیه پَرِشَ و آشُفتَ بِن. خلق بَر خاطره تِرس و وَحشَتا وه دِشدا گو سَره دُنیایه دا دیه بِت، دیه خُوَ بِچِن، چون گو اَو قُدرَتِت گو اَسمانا خُدان دِگَن، دیه بِنَ هَژاندِن. و هِنگه دیه گوره انسان بِبینِن گو بِ قُدرَت و جلال و شُکوهَگه مَزِن ناو اَورَگه دا تِت.

خلق همو بَر خاطره ناوه مِن دیه نَفرَته وَ بِگَن.

عَرد هَژیانه مَزِن و خَلایی و طاعون جیه جُرواجُردا دیه بِن و دِشده تِرسناک دیه بِقَوِمِن، نیشانه عَظیم ژه اَسمانی دیه بِنَ دووهار گِرِن.»

«و وقته دَنگه شَرا و هِنگاما اون دِبیهیسِن، نَتِرسِن. چون گو اَو دِشدَنَ دِبی اَوِلی بِقَوِمِن، بله آخِرزمان جیدا ناگَهَشیت.» پاشه گُتَ وان: «قَومَگ له ضِدّ قَومَگَ دی و مملکتَگ له ضِدّ مملکتَگَ دی دیه رابیت.

«هِندَ نیشان ناو رُژ و هَوی و سِتِرا دیه پَیدا بِن. سَر عَردی، قَومِت دُنیایه ژه گُرمَ گُرما بَحره و شیپَلِت وی دیه پَرِشَ و آشُفتَ بِن. خلق بَر خاطره تِرس و وَحشَتا وه دِشدا گو سَره دُنیایه دا دیه بِت، دیه خُوَ بِچِن، چون گو اَو قُدرَتِت گو اَسمانا خُدان دِگَن، دیه بِنَ هَژاندِن.

پاشه گُتَ وان: «قَومَگ له ضِدّ قَومَگَ دی و مملکتَگ له ضِدّ مملکتَگَ دی دیه رابیت.

عیسی گُت: «هیشیار بِن گو وَ ره نَدَرخینِن؛ چون گو گَلَک مِرُو بِ ناوه مِن دیه بِن و بِژِن: ”اَز اَوِم“ و ”وقت گَهَشتیَ“. دوو وانرا نَچِن.»