Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi متّی 13

Dlulisela

پر جیہڑا چنگی زمین ءچ رہایا گِیا اُوں بیج وانگُوں ہے جیہڑا کلام کُوں سُنڑدے تے سمجھدے تے پھل وی گِھن آندے، کوئی سو گُنا، کوئی سَٹھ گُنا تے کوئی ترِیح گُنا۔“

تے جھاڑیاں ءچ رہایا گِیا بیج اُوندی مثال ہے جیہڑا کلام کُوں سُنڑدا تاں ہے پر دُنیا دی فِکر تے دولت دا فریب اُونکُوں دبا ڈیندے تے اُونکُوں پھل نئیں لگدا۔

جِیں ویلے کوئی بادشاہی دا کلام سُنڑدے پر سمجھدا نئیں تاں شیطان اُوں کلام کُوں جیہڑا اُوندے دل ءچ رہایا گِیا ہا کَھس گِھندے۔ ایہ او ہے جیہڑا راہ دے کنارے رہایا گِیا ہا۔

جیہڑا پتھریلی زمین اُتے رہایا گِیا ہا اُوں بندے وانگُوں ہے جیہڑا کلام کُوں سُنڑدے ای خوشی نال قبول کر گِھندے۔ پر او اُوندے ءچ جڑھ نئیں پکڑیندا تے دیر تئیں قائم نئیں راہندا۔ جِیں ویلے کلام دے سببّوں مُصیبت یا ظلم آندے تاں فوراً ٹھوکر کھاندے۔

اسمان دی بادشاہی رَڑھ ءچ لُکے اُوں خزانے وانگُوں ہے جیہڑا ہِک بندے کُوں مِل گِیا تے اُوں ولا لُکا ڈِتا، وَل او خوشی خوشی گِیا تے آپنڑاں سبھ کُجھ ویچ تے اُوں رَڑھ کُوں مُل گِھن گِھدا۔

کُجھ چنگی زمین اُتے ڈھٹھے تے پھل گِھن آئے۔ کوئی سو گُنا، کوئی سَٹھ گُنا، کوئی ترِیح گُنا۔

فصل دی کٹائی تئیں ڈوہائیں کُوں کٹھے ودھنڑ ڈیؤ تے کٹائی دے ویلے مَیں کٹائی کرݨ آلیاں کُوں آکھ ڈیساں جو پہلے کڑوے دانڑیاں کُوں جمع کر گِھنو تے ساڑن کیتے اُنہاں دے گٹھے بَدھ ڈیؤ تے کنڑک کُوں میڈے گوداماں ءچ جمع کر ڈیؤ‘۔“