Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Luc 15

Dlulisela

Felly, efe a gododd, ac a aeth at ei dâd, a phan oedd efe etto ym mhell oddi wrtho, ei dâd a’i canfu ef, ac a dosturiodd, a chan redeg efe a syrthiodd ar ei wddf ef, ac a’i cusanodd.

Canys fy mâb hwn oedd farw, ac a aeth yn fyw trachefn: ac efe a gollesid, ac a gaed: a hwy a ddechreuasant wneuthur yn llawen.

Yr wyf yn dywedyd i chwi, mai felly y bydd llawenydd yn y nêf am vn pechadur edifeiriol, mwy nag am onid vn pum vgain o rai cyfiawn, y rhai nid rhaid iddynt wrth edifeirwch.

Mi a godaf, ac a âf at fy nhâd, ac a ddywedaf wrtho, fy nhâd, pechais yn erbyn y nef, ac o’th flaen dithe.

A’r mâb a ddywedodd wrtho, fy nhâd, pechais yn erbyn y nef, ac o’th flaen dithe, ac nid ydwyf mwy deilwng i’m galw yn fâb i ti.

Pa vn o honoch a chanddo gant o ddefaid, ac os cyll vn o honynt, oni âd yr am yn vn pum vgain yn yr anialwch, ac a gerdd ar ôl yr hon a gollwyd, hyd oni chaffo efe hi?