Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Luc 11

Dlulisela

Os chwy-chwi gan hynny y rhai ydych ddrwg, a fedrwch roi pethau da i’ch plan: pa faint mwy y rhydd eich Tad nefol eich Yspryd glân i’r rhai a ofynno ganddo?

Ac yr ydwyf yn dywedyd i chwi: gofynnwch, ac fe a roir i chwi, ceisiwch, a chwi a gewch, curwch, ac fe a agorir i chwi.

Canys pwy bynnag a ofynno a dderbyn: a’r neb a geisio a gaiff, ac i’r neb a guro yr agorir.

Ac efe a ddywedodd wrthynt: pan weddioch, dywedwch, ein Tad yr hwn wyt yn y nefoedd, sancteiddier dy enw: deued dy deyrnas, gwneler dy ewyllys ar y ddaiar fel yn y nef.

A maddeu i ni ein pechodau, canys yr ydym ninnau yn maddeu i bawb sy yn ein dyled. Ac nac arwain ni i brofedigaeth, eithr gwaret ni rhag drwg.

Ein bara beunyddiol dyro i ni heddyw?

Cannhwyll y corph yw’r llygad: am hynny pan [fyddo] dy lygad yn syml, yna y mae dy holl gorph yn oleu: eithr pā fyddo dy lygad yn ddrwg, yna y bydd dy gorph yn dywyll.

Ni ddyru neb gannhwyll wedi iddo ei goleu, ynghudd, na thān lestr: eithr ar ganhwyllbren, fel y gallo y rhai a ddel i mewn weled y goleuni.