Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi ലൂക്കോച്ചു 18

Dlulisela

ചോത്തുപോഗദെ എപ്പൊണുമു പുറാത്തിപ്പബേണ്ടി ഏച്ചു തന്റ ബൊവുകെട്ടിയക്കു ഒരു കദെ ഇട്ടുകൊടുത്തു

അങ്ങാണെന്റെങ്കി തന്റൊന്റ അന്തിമു പഗേലുമു കിരേഞ്ചുബുളിക്കിന്റ തന്റ ചൊന്ത നെരേയക്കു ഈച്ചിര നേരാന കാരിയ ചെയിദുകൊടുഗദിപ്പോ? അദു അയിങ്കു തടേവുമാടുവോ? കാണി, അദു ബിരേന്റുതന്നെ നേരാന കാരിയ ചെയിദുകൊടുത്തിച്ചു അയിരളെ രെച്ചിപ്പു എന്റു നാനു നിങ്കടൊന്റ പറേന്റെയ്. എന്റെങ്കി മയിച്ചമഗെനാച്ചു ബന്ത നാനു മടാങ്കിബരുവടെക്കു നമ്പെലുകീന്റ മയിച്ചെര ബൂമിലി ഇപ്പൊരോ എന്നെനോ?”

അയിങ്കു ഏച്ചു പറേഞ്ചു: “മയിച്ചെരക്കു ചെയിവ പറ്റത്തെയെയ് ഈച്ചിരങ്കു ചെയിവ പറ്റുവൊയ്.”

എന്റെങ്കി ബലാബരി ജിന പല്ല അദു ആ പുണ്ടത്തി പറേഞ്ചെനെ ബഗെബെപ്പനേകാണി. കുറെകാല കവുഞ്ചപ്പൊ പല്ല അദു തന്റ മനാത്തി ഇങ്ങാണെ നിനേച്ചു: ‘എനാക്കു ഈച്ചിരനെ പേടിമു കാണി. മയിച്ചെരളെ നാനു ബിലേമു ബെയ്യെയ്. എന്റദെമു ഈ പുണ്ടത്തി ബായറേഞ്ചു പറേഞ്ചിച്ചു എന്നെ ചാല പേച്ചാട്ടിക്കിന്റെനെകോണ്ടു നാനു അവോളെ അവോണ്ട എദിരാളിന്റ കയിലിന്തു രെച്ചിപ്പെയ്. അല്ലക്കി ഒരു ജിന അവൊ ബന്തിച്ചു എന്റ മുഗാറുക്കു അറേഞ്ചുകാവൊ.’”

ഈച്ചിരന്റ നാടിലെരളാവബേണ്ടിച്ചു ചെറിയ മക്കളെപല്ലെ ബുട്ടുകൊടുഗത്തെരളെ ഈച്ചിര ഒരുന്നമു നോക്കിനടാത്ത എന്റു നാനു നേരാച്ചുമു നിങ്കടൊന്റ പറേന്റെയ്.”

എന്റെങ്കി ഏച്ചു ആ ചെറിയ മക്കളെ തന്നാത്തെക്കു ബുളിച്ചിച്ചു തന്റ ബൊവുകെട്ടിയണ്ടൊന്റ ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചു: “ചെറിയ മക്കളെ എന്നാത്തെക്കു ബരുവ ബുടുമി. അയിരളെ തടുക്കൊണ്ടമി. എന്നെഗെന്റെങ്കി ചെറിയ മക്കളെപല്ലെ കീന്റെരളെയാന്റു ഈച്ചിര തന്റ നാടിലെരളാക്കിന്റെയെയ്.

ഏച്ചു കുറുടെന്റൊന്റ: “ചാരിയാഗു, നമ്പിനെനെകോണ്ടു നീ ചാരിയാനെ” എന്റു പറേഞ്ചു.

അയിങ്കു ഏച്ചു അയിന്റൊന്റ പറേഞ്ചു: “നീ എന്നെ നല്ലെദെന്റു പറേന്റെയെയ് എന്നെഗു? ഈച്ചിര ഒരുത്തെയ് മാത്തിരമെ നല്ലദായി കീന്റെയെയ്.