Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Ibtido 15

Dlulisela

Ibrom Egamizga ishondi, Egamiz uni ishonchi uchun solih deb bildi.

Shundan keyin Egamiz Ibromga shu soʻzlarni vahiyda ayon qildi: — Qoʻrqma, Ibrom, Men senga qalqon boʻlaman, senga beradigan mukofotim buyuk boʻladi.

Soʻngra Egamiz Ibromni tashqariga olib chiqib, unga: — Osmonga qara, agar yulduzlarni sanay olsang, sanab koʻr, — dedi. Egamiz yana aytdi: — Sening nasling ham oʻsha yulduzlarga oʻxshagan koʻp boʻladi.

Lekin Ibromga Egamiz yana shu soʻzlarni ayon qildi: — Yoʻq, quling sening merosxoʻring boʻlmaydi, oʻzingning pushti kamaringdan boʻladigan oʻgʻling sening hamma mol–mulkingga merosxoʻr boʻladi.

Shunda Egamiz Ibromga aytdi: — Shuni yaxshi bilib qoʻyki, sening nasling begona yurtda musofir boʻlib yashaydi. Toʻrt yuz yil qul boʻlib, jabr–zulm tortadi.

— Ey Egam Rabbiy! Sen menga nima ham berar eding?! Men hamon befarzandman, butun mol–mulkim Damashqlik xizmatkorim Eliazarga qoladi.

Shunday qilib, oʻsha kuni Egamiz Ibrom bilan ahd qildi va shunday dedi: — Men sening naslingga Misrdagi daryodan tortib buyuk Furot daryosigacha boʻlgan joylarni

Sening nasling toʻrt avlod oʻtgandan keyin bu yerga qaytib keladi, chunki Amor xalqlarining qabihligi hali haddan oshmadi.