Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi یوهَنّا 12

Dlulisela

اگن کَسے لۆٹیت منی هِزمتا بکنت، گڑا آ لازم منی رَندگیریا بکنت و هر جاه که منَ بان، منی هِزمتکار همۆدا گۆن من گۆنَ بیت. اگن کَسے منی هِزمتا کنت، منی پت آییا شرپدارَ کنت.

هرکَسا که وتی زِند دۆست اِنت، گاریَ دنت، و هرکَس که اے جهانا چه وتی زِندا سرَ گوَزیت، آ وتی زندا رَکّێنیت و اَبدمانَ کنت.

شمارا راستێنَ گوَشان، اگن گَندُمئے دانَگ هاکئے چێرا مرئوت و ممِریت، هچبر چه یکّ دانَگێا گێشترَ نبیت، بله اگن بمریت، بازێن دانَگے پێدا کنت.

رُژن من آن و اے جهانا پمێشکا آتکگان که هرکَس که منی سرا ایمان بیاریت تهارۆکیا ممانیت.

بله اگن کَسے منی هبران بِشکنت و آیانی سرا کار مکنت، اَنگت هم من آییا مئیاربارَ نکنان. چێا که من په جهانئے مئیاریگ کنگا نئیاتکگان، په جهانئے رَکّێنگا آتکگان.

نون مَریَما نێم تاسئے کِساسا هِندی سُمبلئے زَگر و گران‌بهاێن اَتر آورت، ایسّائے پادانی سرا پِر رێتک و گۆن وتی مودان ایسّائے پادی هُشک کرتنت. لۆگئے سجّهێن کُنڈان اَترئے وشّێن بۆ تالان بوت.

گۆن مَچّانی سرسبزێن پیشّ و تَکان، په ایسّائے پێشوازیا در آتکنت. کوکّارِشَ کرت: ”هوشیانا، مبارک اِنت هما که هُداوندئے ناما کئیت. اِسراییلئے بادشاها مبارک بات.“

ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”آ وهد آتکگ که انسانئے چُکّئے شان و شئوکت زاهر کنگ ببیت.