Javanese, Caribbean - 1999 Edition (NT) Drama

<div class="version vid250 iso6393jvn" data-vid="250" data-iso6393="jvn">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JHN.4">
 <div class="label">4</div><div class="s1">Gusti Y&#233;sus omong-omongan karo wong w&#233;dok sangka bawah Samaria</div><div class="p"> 1-3Wong Farisi pada krungu n&#232;k sing m&#232;lu lan sing dibaptis karo Gusti Y&#233;sus ok&#232;h&#233; ngungkuli sing m&#232;lu Yohanes. (Sakjan&#233; sing mbaptis dudu Gusti Y&#233;sus d&#233;w&#233;, nanging murid-murid&#233;.) Kadung Gusti Y&#233;sus krungu bab iki, D&#232;kn&#233; terus lunga sangka bawah Yud&#233;a lan balik men&#232;h nang bawah Galil&#233;a. 4D&#232;kn&#233; kudu liwat bawah Samaria.</div><div class="p"> 5-6Kira-kira jam rolas awan D&#232;kn&#233; tekan sakwijin&#233; kuta nang Samaria sing jeneng&#233; Sikar, ora adoh karo kebon&#233; Yos&#232;f mbiy&#232;n sing dik&#232;ki karo Yakub, bapak&#233;. Nang kebon kono &#232;n&#232;ng sumur&#233;, yakuwi sumur&#233; Bapa Yakub. Sangking kesel&#233;, Gusti Y&#233;sus terus l&#232;r&#232;n nang kono. D&#232;kn&#233; njagong nang pinggir&#233; sumur mau.</div><div class="p"> 7-8Ora let suwi &#232;n&#232;ng wong w&#233;dok Samaritan teka arep nimba banyu. Iku dong&#233; Gusti Y&#233;sus njagong d&#233;w&#233; nang sumur kono, awit murid-murid&#233; pada lunga nang kuta tuku pangan. Gusti Y&#233;sus terus njaluk ngomb&#233; marang wong&#233;.</div><div class="p"> 9Wong w&#233;dok&#233; semaur: &#8220;Kow&#233; kuwi wong Ju, lah kok wani njaluk ngomb&#233; marang aku, wong Samaritan?&#8221; (Lumrah&#233; wong Ju ora omong-omongan karo wong Samaritan.)</div><div class="p"> 10Gusti Y&#233;sus terus ngomong: &#8220;N&#232;k kow&#233; ngerti paw&#232;h&#233; Gusti Allah lan n&#232;k kow&#233; ngerti sapa sing njaluk ngomb&#233; marang kow&#233; iki, mesti malah kow&#233; d&#233;w&#233; sing bakal njaluk ngomb&#233; marang Aku lan Aku bakal ngek&#232;ki kow&#233; banyu sing marakk&#233; urip.&#8221;</div><div class="p"> 11Wong w&#233;dok mau terus semaur: &#8220;Lah kow&#233; ora nggawa timba, katik sumur&#233; jeru pisan. Kepriy&#233; enggonmu arep njikuk banyu sing marakk&#233; urip iki? 12Sumur iki tinggalan&#233; Bapa Yakub. D&#232;kn&#233; d&#233;w&#233; mbiy&#232;n ngomb&#233; banyun&#233; sumur iki, uga anak-anak&#233; lan ingon-ingon&#233;. Lah apa kow&#233; ngungkuli Bapa Yakub, kok arep ngek&#232;ki banyu sing ngungkuli banyun&#233; Bapa Yakub?&#8221;</div><div class="p"> 13-14Gusti Y&#233;sus terus ngomong: &#8220;Kab&#232;h wong sing ngomb&#233; banyu iki bakal ngelak men&#232;h, nanging sapa sing ngomb&#233; banyu sing sangka nggonku ora bakal ngelak men&#232;h slawas&#233;. Banyu sing sangka nggonku ndad&#232;kk&#233; sumur sing mili terus ngetokk&#233; banyu sing marakk&#233; urip slawas&#233;.&#8221;</div><div class="p"> 15Wong w&#233;dok&#233; terus ngomong: &#8220;Gusti, mbok aku dik&#232;ki banyu sing mbok omong kuwi ta! Dadin&#233; aku ora bakal ngelak men&#232;h lan ora usah mbr&#233;n&#233; men&#232;h nimba banyu.&#8221;</div><div class="p"> 16Gusti Y&#233;sus ngomong: &#8220;Kana bojomu dityeluk terus balik mbr&#233;n&#233; men&#232;h!&#8221;</div><div class="p"> 17Wong&#233; semaur: &#8220;Aku ora nduw&#233; bojo Gusti.&#8221;</div><div class="p">Gusti Y&#233;sus terus ngomong: &#8220;Panty&#232;n kow&#233; ora goroh n&#232;k kow&#233; ngomong ora nduw&#233; bojo. 18Awit kow&#233; wis kawin ping lima lan wong sing saiki manggon karo kow&#233; kuwi dudu bojomu d&#233;w&#233;. Panty&#232;n kow&#233; ora goroh!&#8221;</div><div class="p"> 19Wong w&#233;dok&#233; ngomong: &#8220;Gusti, aku saiki ngerti n&#232;k Kow&#233; kuwi nabi. 20Mbah-mbahan&#233; awak&#233; d&#233;w&#233; mbiy&#232;n-mbiy&#232;n&#233; pada nyembah Gusti Allah nang gunung iki. Nanging wong Ju mulangi n&#232;k nyembah Gusti Allah kuwi kudun&#233; namung nang kuta Y&#233;rusal&#232;m. Kuwi sakjan&#233; kepriy&#233; ta?&#8221;</div><div class="p"> 21Gusti Y&#233;sus ngomong: &#8220;Yu, ngandela ta, bakal &#232;n&#232;ng wantyin&#233; kow&#233; ora bisa nyembah Gusti Allah nang gunung k&#233;n&#233; lan uga ora bisa nang Y&#233;rusal&#232;m. 22Kow&#233; kuwi wong Samaritan ora ngerti sapa sing mbok sembah, nanging awak&#233; d&#233;w&#233; ngerti, awit wong sing bakal nylametk&#233; jagat kuwi tekan&#233; sangka bangsa Ju. 23Ora dadi sebab nang panggonan endi awak&#233; d&#233;w&#233; sing nyembah Gusti Allah, nanging sing dadi sebab kuwi kepriy&#233; awak&#233; d&#233;w&#233; sing nyembah. Panyembah sing sak mestin&#233; kuwi panyembah sing sangka Roh Sutyi lan sangka ati sing resik. Gusti Allah kep&#233;ngin disembah mengkono kuwi. Panty&#232;n, wiwit saiki manungsa bisa nyembah Gusti Allah sing sak bener&#233;. 24Gusti Allah iku wujut Roh. Pasembahan sing temenan kuwi ya pasembahan sing ing roh lan sangka ati sing resik.&#8221;</div><div class="p"> 25Wong w&#233;dok mau terus ngomong marang Gusti Y&#233;sus: &#8220;Aku ngerti n&#232;k Kristus, Juru Slamet sing dijanji karo Gusti Allah, bakal teka. Mb&#233;suk n&#232;k D&#232;kn&#233; teka, D&#232;kn&#233; sing bakal ndunung-ndunungk&#233; awak&#233; d&#233;w&#233; bab prekara iki kab&#232;h.&#8221;</div><div class="p"> 26Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Kristus kuwi ya Aku, sing ngomong karo kow&#233; iki!&#8221;</div><div class="p"> 27Dong&#233; Gusti Y&#233;sus ijik omong-omongan karo wong w&#233;dok&#233;, murid-murid&#233; terus pada teka. Kab&#232;h kag&#232;t weruh Gusti Y&#233;sus omong-omongan karo wong w&#233;dok, nanging ora &#232;n&#232;ng sing wani takon apa perlun&#233; lan apa sing diomong.</div><div class="p"> 28Wong w&#233;dok&#233; malah terus mblayu mulih nang kuta, kendin&#233; ditinggal nang kono. Tekan nggon&#233; terus nyeluki wong-wong ngomong: 29&#8220;Hayuk m&#232;lu aku ta! Aku kepetuk wong sing ngomongi aku bab kab&#232;h lelakon&#233; uripku, senajan aku ora kenal wong&#233;. Menawa wa&#233; D&#232;kn&#233; Kristus!&#8221; 30Wong-wong terus pada lunga sangka kuta marani Gusti Y&#233;sus.</div><div class="p"> 31Murid-murid&#233; terus ngomong marang Gusti Y&#233;sus: &#8220;Gusti, mbok mangan ndisik ta?&#8221;</div><div class="p"> 32&#8220;Ora,&#8221; Gusti semaur, &#8220;Aku nduw&#233; pangan liyan&#233;, nanging kow&#233; ora ngerti apa!&#8221;</div><div class="p"> 33Murid-murid&#233; terus pada takon marang sakpada-pada: &#8220;Apa wis &#232;n&#232;ng sing ngek&#232;ki mangan D&#232;kn&#233; ya?&#8221;</div><div class="p"> 34Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Panganku kuwi nglakoni kekarepan&#233; Gusti Allah sing ngongkon Aku lan Aku kudu ngrampungk&#233; penggaw&#233;anku! 35Kow&#233; lak ngomong ta: &#8216;Patang sasi men&#232;h terus pan&#232;n.&#8217; Nanging pada disawang d&#233;w&#233;, sawah-sawah&#233; wis kuning kudu dien&#232;ni. 36-37Sing tukang pan&#232;n wis nampa upah&#233;. Wis nglebokk&#233; pan&#232;nan&#233; penggaw&#233;an&#233;, yakuwi wong-wong sing pada nampa urip langgeng. Saiki sing nyebar lan sing pan&#232;n pada bungah kab&#232;h loro. Bener sing ngomong: &#8216;Sing siji nyebar, liyan&#233; pan&#232;n.&#8217; 38Kow&#233; kuwi pada tak kongkon ngen&#232;ni sebaran&#233; liyan&#233;. Liyan&#233; sing kemringet, nanging kow&#233; sing pan&#232;n.&#8221;</div><div class="p"> 39Wong Samaritan pirang-pirang sangka kuta terus pada pretyaya n&#232;k Gusti Y&#233;sus kuwi Kristus. Bisan&#233; ngerti ya sangka paseksin&#233; wong w&#233;dok mau, sing ngomong n&#232;k Gusti Y&#233;sus ngerti lelakon&#233; urip&#233; d&#232;kn&#233;. 40Mulan&#233; wong-wong terus pada nyuwun marang Gusti Y&#233;sus kongkon nginep nang kutan&#233;. Gusti Y&#233;sus ya terus nginep rong dina nang kono.</div><div class="p"> 41Wong-wong pada ngrungokk&#233; piwulang&#233; Gusti Y&#233;sus, mulan&#233; sing pada pretyaya terus tambah ok&#232;h banget. 42Wong-wong iki pada ngomong karo wong w&#233;dok&#233;: &#8220;Awak&#233; d&#233;w&#233; saiki pretyaya tenan, nanging ora namung jalaran kow&#233; ngomongi awak&#233; d&#233;w&#233;, ora, nanging awak&#233; d&#233;w&#233; saiki wis krungu d&#233;w&#233;. Mulan&#233; awak&#233; d&#233;w&#233; ngerti tenan n&#232;k panty&#232;n D&#232;kn&#233; Kristus, sing nylametk&#233; jagat.&#8221;</div><div class="s1">Gusti Y&#233;sus nambani anak&#233;</div><div class="s2">amtenar ged&#233;</div><div class="p"> 43Sakwis&#233; rong dina kuwi Gusti Y&#233;sus terus mlaku terus nang bawah Galil&#233;a. 44-45Nang Galil&#233;a kono wong-wong pada bungah banget ditekani Gusti Y&#233;sus, senajan D&#232;kn&#233; d&#233;w&#233; ngomong n&#232;k nabi kuwi nang negaran&#233; d&#233;w&#233; ora diaj&#232;ni. Nanging saiki pada ngerti kwasan&#233; Gusti Y&#233;sus, awit dong&#233; pada m&#232;lu nang Y&#233;rusal&#232;m wayah Paskah wong-wong pada weruh D&#232;kn&#233; nindakk&#233; barang sing nggumun-nggumunk&#233;.</div><div class="p"> 46Gusti Y&#233;sus terus teka nang kuta Kana men&#232;h. Ya nang kuta iki Gusti Y&#233;sus ndad&#232;kk&#233; banyu dadi anggur, dong&#233; D&#232;kn&#233; teka sepisanan nang k&#233;n&#233;. En&#232;ng wong sangka Kap&#232;rnakum sing anak&#233; lanang lara. Wong iki amtenar ged&#233; nang pal&#232;s&#233; ratun&#233;. 47Wong&#233; krungu n&#232;k Gusti Y&#233;sus wis balik nang Galil&#233;a, wis ora nang Yud&#233;a men&#232;h. Anak&#233; wong&#233; lara nemen, wis arep mati, mulan&#233; wong&#233; terus mara nang nggon&#233; Gusti Y&#233;sus lan nyuwun D&#232;kn&#233; supaya m&#232;lu mulih nambani botyah&#233;. 48Gusti Y&#233;sus mandak ngomong: &#8220;Kow&#233; n&#232;k ora pada weruh tanda karo mripatmu d&#233;w&#233; ora gelem pretyaya!&#8221;</div><div class="p"> 49Nanging wong&#233; ngetyek wa&#233; nyuwun Gusti Y&#233;sus: &#8220;Mbok melas ta Gusti, hayuk m&#232;lu ta. Mengko anakku ndak mati!&#8221;</div><div class="p"> 50Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Wis, kana mulih wa&#233;. Anakmu wis mari.&#8221;</div><div class="p">Wong&#233; pretyaya tembung&#233; Gusti Y&#233;sus, mulan&#233; terus mulih. 51Nang dalan d&#232;kn&#233; dipapak karo para pelad&#232;n&#233;. Para pelad&#232;n mau ngomong n&#232;k botyah&#233; wis mari.</div><div class="p"> 52Wong&#233; terus takon jam pira botyah&#233; mari. Wong-wong semaur: &#8220;Wingi jam siji!&#8221; 53&#8220;Jam siji!&#8221; Wong&#233; terus k&#233;lingan n&#232;k iki wantyin&#233; dong&#233; Gusti Y&#233;sus ngomong marang D&#232;kn&#233;: &#8220;Kana mulih! Anakmu wis mari!&#8221; Mulan&#233; d&#232;kn&#233; lan wong sak omah kab&#232;h pada pretyaya marang Gusti Y&#233;sus.</div><div class="p"> 54Nang Galil&#233;a k&#233;n&#233; iki tanda kwasan&#233; Gusti Y&#233;sus sing nomer loro. Lelakon iki ora let suwi sakwis&#233; D&#232;kn&#233; teka sangka Yud&#233;a.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Wong Farisi pada krungu nèk sing mèlu lan sing dibaptis karo Gusti Yésus okèhé ngungkuli sing mèlu Yohanes. (Sakjané sing mbaptis dudu Gusti Yésus déwé, nanging murid-muridé.) Kadung Gusti Yésus krungu bab iki, Dèkné terus lunga sangka bawah Yudéa lan balik menèh nang bawah Galiléa. Dèkné kudu liwat bawah Samaria.
Kira-kira jam rolas awan Dèkné tekan sakwijiné kuta nang Samaria sing jenengé Sikar, ora adoh karo keboné Yosèf mbiyèn sing dikèki karo Yakub, bapaké. Nang kebon kono ènèng sumuré, yakuwi sumuré Bapa Yakub. Sangking keselé, Gusti Yésus terus lèrèn nang kono. Dèkné njagong nang pinggiré sumur mau.
Ora let suwi ènèng wong wédok Samaritan teka arep nimba banyu. Iku dongé Gusti Yésus njagong déwé nang sumur kono, awit murid-muridé pada lunga nang kuta tuku pangan. Gusti Yésus terus njaluk ngombé marang wongé.
Wong wédoké semaur: “Kowé kuwi wong Ju, lah kok wani njaluk ngombé marang aku, wong Samaritan?” (Lumrahé wong Ju ora omong-omongan karo wong Samaritan.)
Gusti Yésus terus ngomong: “Nèk kowé ngerti pawèhé Gusti Allah lan nèk kowé ngerti sapa sing njaluk ngombé marang kowé iki, mesti malah kowé déwé sing bakal njaluk ngombé marang Aku lan Aku bakal ngekèki kowé banyu sing marakké urip.”
Wong wédok mau terus semaur: “Lah kowé ora nggawa timba, katik sumuré jeru pisan. Kepriyé enggonmu arep njikuk banyu sing marakké urip iki? Sumur iki tinggalané Bapa Yakub. Dèkné déwé mbiyèn ngombé banyuné sumur iki, uga anak-anaké lan ingon-ingoné. Lah apa kowé ngungkuli Bapa Yakub, kok arep ngekèki banyu sing ngungkuli banyuné Bapa Yakub?”
Gusti Yésus terus ngomong: “Kabèh wong sing ngombé banyu iki bakal ngelak menèh, nanging sapa sing ngombé banyu sing sangka nggonku ora bakal ngelak menèh slawasé. Banyu sing sangka nggonku ndadèkké sumur sing mili terus ngetokké banyu sing marakké urip slawasé.”
Wong wédoké terus ngomong: “Gusti, mbok aku dikèki banyu sing mbok omong kuwi ta! Dadiné aku ora bakal ngelak menèh lan ora usah mbréné menèh nimba banyu.”
Gusti Yésus ngomong: “Kana bojomu dityeluk terus balik mbréné menèh!”
Wongé semaur: “Aku ora nduwé bojo Gusti.”
Gusti Yésus terus ngomong: “Pantyèn kowé ora goroh nèk kowé ngomong ora nduwé bojo. Awit kowé wis kawin ping lima lan wong sing saiki manggon karo kowé kuwi dudu bojomu déwé. Pantyèn kowé ora goroh!”
Wong wédoké ngomong: “Gusti, aku saiki ngerti nèk Kowé kuwi nabi. Mbah-mbahané awaké déwé mbiyèn-mbiyèné pada nyembah Gusti Allah nang gunung iki. Nanging wong Ju mulangi nèk nyembah Gusti Allah kuwi kuduné namung nang kuta Yérusalèm. Kuwi sakjané kepriyé ta?”
Gusti Yésus ngomong: “Yu, ngandela ta, bakal ènèng wantyiné kowé ora bisa nyembah Gusti Allah nang gunung kéné lan uga ora bisa nang Yérusalèm. Kowé kuwi wong Samaritan ora ngerti sapa sing mbok sembah, nanging awaké déwé ngerti, awit wong sing bakal nylametké jagat kuwi tekané sangka bangsa Ju. Ora dadi sebab nang panggonan endi awaké déwé sing nyembah Gusti Allah, nanging sing dadi sebab kuwi kepriyé awaké déwé sing nyembah. Panyembah sing sak mestiné kuwi panyembah sing sangka Roh Sutyi lan sangka ati sing resik. Gusti Allah kepéngin disembah mengkono kuwi. Pantyèn, wiwit saiki manungsa bisa nyembah Gusti Allah sing sak beneré. Gusti Allah iku wujut Roh. Pasembahan sing temenan kuwi ya pasembahan sing ing roh lan sangka ati sing resik.”
Wong wédok mau terus ngomong marang Gusti Yésus: “Aku ngerti nèk Kristus, Juru Slamet sing dijanji karo Gusti Allah, bakal teka. Mbésuk nèk Dèkné teka, Dèkné sing bakal ndunung-ndunungké awaké déwé bab prekara iki kabèh.”
Gusti Yésus semaur: “Kristus kuwi ya Aku, sing ngomong karo kowé iki!”
Dongé Gusti Yésus ijik omong-omongan karo wong wédoké, murid-muridé terus pada teka. Kabèh kagèt weruh Gusti Yésus omong-omongan karo wong wédok, nanging ora ènèng sing wani takon apa perluné lan apa sing diomong.
Wong wédoké malah terus mblayu mulih nang kuta, kendiné ditinggal nang kono. Tekan nggoné terus nyeluki wong-wong ngomong: “Hayuk mèlu aku ta! Aku kepetuk wong sing ngomongi aku bab kabèh lelakoné uripku, senajan aku ora kenal wongé. Menawa waé Dèkné Kristus!” Wong-wong terus pada lunga sangka kuta marani Gusti Yésus.
Murid-muridé terus ngomong marang Gusti Yésus: “Gusti, mbok mangan ndisik ta?”
“Ora,” Gusti semaur, “Aku nduwé pangan liyané, nanging kowé ora ngerti apa!”
Murid-muridé terus pada takon marang sakpada-pada: “Apa wis ènèng sing ngekèki mangan Dèkné ya?”
Gusti Yésus semaur: “Panganku kuwi nglakoni kekarepané Gusti Allah sing ngongkon Aku lan Aku kudu ngrampungké penggawéanku! Kowé lak ngomong ta: ‘Patang sasi menèh terus panèn.’ Nanging pada disawang déwé, sawah-sawahé wis kuning kudu dienèni. Sing tukang panèn wis nampa upahé. Wis nglebokké panènané penggawéané, yakuwi wong-wong sing pada nampa urip langgeng. Saiki sing nyebar lan sing panèn pada bungah kabèh loro. Bener sing ngomong: ‘Sing siji nyebar, liyané panèn.’ Kowé kuwi pada tak kongkon ngenèni sebarané liyané. Liyané sing kemringet, nanging kowé sing panèn.”
Wong Samaritan pirang-pirang sangka kuta terus pada pretyaya nèk Gusti Yésus kuwi Kristus. Bisané ngerti ya sangka paseksiné wong wédok mau, sing ngomong nèk Gusti Yésus ngerti lelakoné uripé dèkné. Mulané wong-wong terus pada nyuwun marang Gusti Yésus kongkon nginep nang kutané. Gusti Yésus ya terus nginep rong dina nang kono.
Wong-wong pada ngrungokké piwulangé Gusti Yésus, mulané sing pada pretyaya terus tambah okèh banget. Wong-wong iki pada ngomong karo wong wédoké: “Awaké déwé saiki pretyaya tenan, nanging ora namung jalaran kowé ngomongi awaké déwé, ora, nanging awaké déwé saiki wis krungu déwé. Mulané awaké déwé ngerti tenan nèk pantyèn Dèkné Kristus, sing nylametké jagat.”


Sakwisé rong dina kuwi Gusti Yésus terus mlaku terus nang bawah Galiléa. Nang Galiléa kono wong-wong pada bungah banget ditekani Gusti Yésus, senajan Dèkné déwé ngomong nèk nabi kuwi nang negarané déwé ora diajèni. Nanging saiki pada ngerti kwasané Gusti Yésus, awit dongé pada mèlu nang Yérusalèm wayah Paskah wong-wong pada weruh Dèkné nindakké barang sing nggumun-nggumunké.
Gusti Yésus terus teka nang kuta Kana menèh. Ya nang kuta iki Gusti Yésus ndadèkké banyu dadi anggur, dongé Dèkné teka sepisanan nang kéné. Enèng wong sangka Kapèrnakum sing anaké lanang lara. Wong iki amtenar gedé nang palèsé ratuné. Wongé krungu nèk Gusti Yésus wis balik nang Galiléa, wis ora nang Yudéa menèh. Anaké wongé lara nemen, wis arep mati, mulané wongé terus mara nang nggoné Gusti Yésus lan nyuwun Dèkné supaya mèlu mulih nambani botyahé. Gusti Yésus mandak ngomong: “Kowé nèk ora pada weruh tanda karo mripatmu déwé ora gelem pretyaya!”
Nanging wongé ngetyek waé nyuwun Gusti Yésus: “Mbok melas ta Gusti, hayuk mèlu ta. Mengko anakku ndak mati!”
Gusti Yésus semaur: “Wis, kana mulih waé. Anakmu wis mari.”
Wongé pretyaya tembungé Gusti Yésus, mulané terus mulih. Nang dalan dèkné dipapak karo para peladèné. Para peladèn mau ngomong nèk botyahé wis mari.
Wongé terus takon jam pira botyahé mari. Wong-wong semaur: “Wingi jam siji!” “Jam siji!” Wongé terus kélingan nèk iki wantyiné dongé Gusti Yésus ngomong marang Dèkné: “Kana mulih! Anakmu wis mari!” Mulané dèkné lan wong sak omah kabèh pada pretyaya marang Gusti Yésus.
Nang Galiléa kéné iki tanda kwasané Gusti Yésus sing nomer loro. Lelakon iki ora let suwi sakwisé Dèkné teka sangka Yudéa.

Lalela Yohanes 4