N. Matu 3
3
III. CAIB.
Teagasg Eoin; baisteadh Chriosta.
1Anns na laithean sin thainig Eoin Baiste, a searmonachadh am fasach Iudéa,
2ʼSa g-radh: Dianaibh aithreachas: oir tha rioghachd fhlathanais faisg.#3.2 III., 2. Dianaibh aithreachas. Metanoeite. Air reir cleachdadh nan Sgriobtur ʼs nan aithrichean Naomha, cha n-e aithreachas a ghabhail us caithe-beatha atharrachadh a mhain a thaʼm facal so ciallachadh, ach cuideachd dioladh air son nam peacannan a chaidh seachad le traisg agus le an leithidean eile de dhʼoibrichean aithreachail.
3Oir se so esan mun do labhair am faidh Isaias, a g-radh: Guth neach a g-eigheach san fhasach, Reitichibh slighe an Tighearna, dianaibh direach ʼaisridhean.
4Agus bha eideadh Eoin de chalg chamhal, us crios leathrach timchioll a leasraidh: agus bʼe bhiadh locuist us mil fhiadhaich.
5An sin chaidh Ierusalem a mach ga ionnsuidh agus Iudéa gu leir, ʼs an duthaich uile mun cuairt do Iordan:
6Agus bhaisteadh iad leis ann an Iordan, a g-aideachadh am peacannan.
7Ach a faicinn morain de na Phairisich ʼs de na Sadusaich a tighinn gu bhaisteadh, thuirt e riu: A ghineil nan nathraichean, co dhʼ fhiach dhuibhse teicheadh bhoʼn fheirg a tha ri tighinn?
8Thugaibh a mach ma ta toradh freagrach doʼn aithreachas.
9ʼS na smaoinichibh air a radh umaibh fhein: ʼSe Abraham ar n-athair-ne. Oir deiream ribh gum beil Dia comasach air mic a thogail suas do Abraham de na clachan sin.
10Oir a nis tha an tuagh air a cur ri bun nan craobh. Uime sin a h-uile craobh nach toir mach dea-mheas, theid a gearradh sios, ʼsa tilgeadh san teine.
11Tha mise gu dearbh gu ʼr baisteadh le uisge gu aithreachas: ach esan a thig am dheigh se is cumhachdaiche na mise, ʼs cha n-airidh mi air a bhrogan a ghiulan: baistidh esan sibh san Spiorad Naomh agus ann an teine.
12Aigesan tha ghuit ʼna laimh, us glanaidh e gu buileach ʼurlar-bualaidh, agus tionailidh e a chruithneachd gu shabhal; ach loisgidh e am moll le teine nach gabh diocladh.
13An sin thainig Iosa bho Ghalile gu Iordan dhʼionnsuidh Eoin, gu bhith air a bhaisteadh leis.
14Ach bhac Eoin e, a cantuinn: Bu chòir dhomhsa bhith air mo bhaisteadh leatsa, ʼsa bheil thusa tighinn h-ugamsa?
15Us Iosa freagairt, thuirt e ris: Ceadaich e an drasda: oir ʼsann mar so is còir dhuinn a h-uile ceartas a choimhlionadh. An sin leig e leis.
16Agus nuair bhaisteadh Iosa, thainig e air ball nuas as an uisge: agus, seall, dhʼfhosgladh neamh dha: agus chunnaic e Spiorad De a tearnadh mar chalaman, ʼsa tighinn air.
17Agus, seall, guth bho neamh, a g-radh: Se so mo Mhac ionmhuinn, agus is mor mo thlachd dheth.
© Scottish Bible Society 2017
© Comann Bhìoball na h-Alba 2017