Юҳанно* 4 的熱門經文

分享

Худо рӯҳ аст ва онҳое, ки ба Ӯ саҷда мекунанд, бояд дар рӯҳ ва ростӣ саҷда кунанд».

Вале вақту соате меояд ва аллакай фаро расидааст, ки саҷдакунандагони ҳақиқӣ ба Падар дар рӯҳ ва ростӣ саҷда мекунанд, зеро Падар барои Худ чунин саҷдакунандагонро меҷӯяд!

Аммо ҳар кӣ аз обе, ки Ман ба ӯ медиҳам, бинӯшад, ҳеҷ гоҳ ташна намемонад. Обе, ки Ман ба ӯ медиҳам, дар ботинаш чашмаи оби ҳаётбахш мегардад ва ӯро ба ҳаёти абадӣ мебарад».

Исо ҷавоб дод: «Агар ту медонистӣ, ки атои Худо чист ва Кӣ ба ту „барои нӯшиданам об деҳ“ мегӯяд, ту худат аз Ӯ об хоҳиш мекардӣ ва Ӯ ба ту оби ҳаёт медод».

Исо ба онҳо гуфт: «Хӯроки Ман ин аст, ки хости Фиристандаамро иҷро кунам ва кори Ӯро ба анҷом расонам.

Зан ба Ӯ гуфт: «Хоҷаам, Ту сатил надорӣ, чоҳ бошад, чуқур аст. Пас аз куҷо оби ҳаёт мегирӣ?

Зан ба Ӯ гуфт: «Медонам, ки Масеҳ бояд биёяд. Вақте ки Ӯ меояд, ҳама чизро ба мо мефаҳмонад». «Ҳамон Кас Манам, ки бо ту суҳбат мекунам», – ҷавоб дод Исо.

«Рафтем, шахсеро мебинед, ки ҳар кори дар зиндагӣ кардаамро ба ман пурра гуфт. Шояд Ӯ Таъйиншудаи Худо бошад?»