7
دُوسریاں تے الزام نا لاؤ
1الزام نا لاؤ پئی تُہاڈے اُتّے الزام نا لگّے۔ 2کیوں جو جیویں تُسی الزام لاندے ہو تُہاڈے اُتّے وی الزام لگّن گے۔ تے جِس ناپ نال تُسی ناپدے ہو اوسے نال تُہاڈے لئی ناپیا جاوے گا۔ 3تے اوس ککھ نُوں جیہڑا تیرے بھرا دی اَکھ وِچ اے تُوں کیوں ویکھنا ایں۔ تے اوس چھتیر ولّ جیہڑی تیری اپنی اَکھ وِچ اے دھیان نئیں کر دا؟ 4یا تُوں کیہڑے مُنھ نال اپنے بھرا نُوں آکھیں گا۔ ”لیا تیری اَکھ وِچوں ککھ کڈھاں۔“ تے ویکھ تیری اپنی اَکھ وِچ چھتیر اے۔ 5اَے مکّارا۔ پہلاں ایس چھتیر نُوں اپنی اکھّوں کڈھ لے۔ تَد چنگی طرح ویکھ کے تُوں اپنے بھرا دی اکھّوں اوس ککھ نُوں کڈھ سکیں گا۔
6پاک شے کُتّیاں نُوں نا دیو تے نا اپنیاں موتِیاں نُوں سُؤراں اگّے سُٹّو۔ اجیہا نا ہوئے پئی اوہ اوہناں نُوں پیراں ہیٹھ لتاڑن تے مُڑ کے تُہانوں پاڑ سُٹّن۔
منگو۔ لَبّھو۔ کھڑکاؤ
7منگو تے تُہانوں دِتّا جائے گا لَبّھو تے مِلے گا۔ کھڑکاؤ تے تُہاڈے لئی کھو لیا جائے گا۔ 8کیوں جو ہر اِک منگن والا پا لَیندا اے تے لَبّھن والے نُوں لَبّھ پَیندا اے۔ تے کھڑکان والے لئی کھولیا جائے گا۔ 9یا تُہاڈے وِچوں اوہ کیہڑا بندہ ایہہ پئی اوہدا پُتر اوہدے توں روٹی منگے تے اوہنوں پتّھر دیوے گا؟ 10یا جے مچّھی منگے اوہنوں سَپّ دیوے گا؟ 11سو جدوں تُسی جیہڑے بُرے ہو اپنیاں بچّیاں نُوں چَنگیاں شیواں دینیاں جان دے ہو تے تُہاڈا باپ جیہڑا اسمان اُتّے اے اوہناں نُوں جیہڑے اوہدے کولوں منگدے نیں۔ چَنگیاں شیواں ضرُور دے گا۔
12ایس کر کے سبھو کُجھ جو تُسی چاہندے ہو پئی لوک تُہاڈے نال کرن اوہ ای اوہناں نال تُسی وی کرو کیوں جو توریت تے نبیاں دی تعلِیم ایہو ای اے۔
بِھیڑا بُوہا
13بِھیڑے بُوہے راہ وڑو۔ کیوں جو موکلا اے اوہ بُوہا تے کُھلا اے اوہ راہ جیہڑا بربادی نُوں پُہنچاندا اے۔ تے بُہتے نیں جیہڑے اوتھوں وی وڑدے نیں۔ 14کیوں جو بِھیڑا اے اوہ بُوہا تے سَوڑا اے اوہ راہ جیہڑا زِندگی نُوں پُہنچاندا اے۔ تے جیہڑے اوہنوں لبّھدے نیں تھوڑے نیں۔
رُکھّ تے اوہدا پَھل
15جُھوٹھے پیغمبراں توں خبردار رہو جیہڑے تُہاڈے کول بھیڈاں دے بھیس وِچ آوندے نیں پر وِچوں پاڑن والے بگھیاڑ نیں۔ 16تُسی اوہناں دے پَھلاں توں اوہناں نُوں پچھانوں گے۔ ملہیاں توں داکھاں یا پوہلیاں توں ہِجیراں لوک اکٹّھیاں کر دے نیں؟ 17ایسے طرح ہر اِک چنگے رُکھّ نُوں چَنگا تے بُرے رُکھّ نُوں بُرا پَھل لگدا اے۔ 18چَنگا رُکھّ بُرا پَھل نئیں لیا سکدا اے تے نا بُرا رُکھّ چَنگا پَھل لیا سکدا اے۔ 19ہر اِک رُکھّ جیہڑا چَنگا پَھل نئیں لیاؤندا اوہ وَڈّھیا جاندا تے اَگ وِچ سُٹّیا جاندا اے۔ 20سو تُسی اوہناں دے پَھلاں توں اوہناں نُوں پچھانوں گے۔
مَیں تُہانوں نئیں جان دا
21نا ہر کوئی جیہڑا مَینُوں خُداوند خُداوند آکھدا اے اسمان دی بادشاہی وِچ وڑے گا پر اوہ جیہڑا میرے باپ دی جو اسمان اُتّے اے مرضی پُوری کر دا اے۔ 22اوس دِہاڑے بتھیرے مَینُوں آکھن گے خُداوندا خُداوندا تیرا ناں لے کے نبُوّتاں اساں نئیں سن کِیتیاں؟ تے تیرا ناں لے کے بدرُوحاں نئیں کڈِھیاں؟ تے تیرا ناں لے کے ڈھیر سارِیاں کراماتاں نئیں وکھائیاں؟ 23تے مَیں اوہناں نُوں تَد صاف آکھاں گا پئی مَیں کدی تُہانوں نئیں جانیا۔ اَے شریعت توڑن والیو مَیتھوں دُراڈے ہو جاؤ۔
دو گھر بنان والے
24سو جیہڑا کوئی میرِیاں ایہناں گلّاں نُوں سُندا تے اوہناں نُوں کر دا اے اوہ اِک عقل والے بندے وانگر سمجھیا جائے گا جِس پتّھر اُتّے اپنا گھر بنایا۔ 25تے مینہ وسّیا تے ہڑ آئے تے ہنیرِیاں وَگِیاں تے اوس گھر اُتّے سٹّاں مارِیاں تے اوہ نا ڈِگّیا کیوں جو اوہدی نِینّھ پتّھر اُتّے رکھی گئی سی۔ 26تے جیہڑا کوئی میرِیاں ایہہ گلّاں سُن کے اوہناں نُوں نئیں کر دا سو اِک مُورکھ وانگر سمجھیا جائے گا۔ جِس اپنا گھر ریت اُتّے بنایا۔ 27تے مینہ وسّیا تے ہڑ آئے تے ہنیرِیاں وَگِیاں تے اوس گھر نُوں دھکّا ماریا تے اوہ ڈَھے پیا تے اوہدا ڈِگّنا بُرا ہویا۔
یِسُوع دا اختیار
28تے ایویں ہویا پئی جد یِسُوع ایہناں گلّاں نُوں مُکالیا تَد بِھیڑ اوہدی تعلِیم توں حَیران ہوئی۔ 29کیوں جو اوہ اوہناں دے فقِیہاں وانگر نئیں سگوں اختیار والے وانگر اوہناں نُوں سِکھاؤندا سی۔