Kag sang nakapanimaho ang GINOO sang kaamyon, nagsiling ang GINOO sa iya tagiposoon, “Indi ko na pagpakamalauton ang duta bangud sa tawo, kay ang tinutuyo sang tagiposoon sang tawo malaut kutub sa iya pagkapamatan-on; kag indi ko paglaglagon liwat ang tagsa ka butang nga nagakabuhi subong sang nahimo ko. Sa nagapadayon ang duta, ang tigtalanum kag ang tig-alani, ang tugnaw kag ang init, ang tingadlaw kag ang tigtulugnaw, ang kaadlawon kag ang kagab-ihon, indi mag-untat.”