Metta 12
12
On ikinği bab.
1Ol zeman Ysa sabat güni ekin arasyndan gečejor idi, we šagyrdleri ağykmagle bašaklari kopararak, jemeje bašladiler.
2We Ferisiler bunu gördyklerynde, ona: »Ište, šagyrdleryn sabat günynde išlemesi halal olmajan šeji išlejorlar,« dediler.
3Ol dachi onlara dedi ky: »Daudyn kendisile beraber bulunanlar ile, ağyktygi zeman ne japtygyni okumadynyz‐mi?
4Nasyl bejt‐ullaha girüp, jemesi kendisine we kendisile beraber olanlara dejil, anğak jalynyz kjahinlere halal olan huzur etmeklerini jedi.
5Jachod sabat günlerynde kjahinleryn hejkelde sabati bozup, sučsyz oldyklerini šeryatte okumadynyz‐mi?
6Amma size derym ky: Burada hejkelden a’zam olan wardyr.
7We ejer: »Kurban dejil, merhamet isterym,« kelamynyn ma’nasyni bilsejidinyz, sučsyzleri hükm etmez‐idinyz.
8Zira ibn‐ül‐insan jewm‐i sabatyn dachi sahybi dyr.
9We oradan hareketle onlaryn synagogyne girdykte;
10Ište, orada eli kurumyš bir adam bulunmagle, onu müttehem čykarmak meram ile: »Sabat günynde šifa wermek halal‐mi dyr?« dejü, ona sual ettiler.
11Ol dachi onlara chytaben: »Sizden kim wardyr ki bir kojuni olup, de sabat günynde čukura düštygi halde, onu tutup čykarmaja?
12Imdi adam kojundan nekadar efzal dyr! Binaen alejh sabat günynde chajr išlemek halal dyr,« dedi.
13Ol zeman ol adama: »Elyni uzat,« dedi; ol dachi uzatti, we digeri gibi sag oldi.
14Amma Ferisiler čykup: »Onu niğe helak edelym,« dejü, onun alejhynde mešweret ettiler.
15We Ysa bunu bilmekle, oradan čekyldi; we onun ardynğe chajli ğemaat giderek, onlaryn ğümlesine šifa werdi.
16We kendisini šajy etmemelerini onlara ekiden tenbih ejledi.
17Ta ky Išaja pejgamber wasitasile ichbar olunan kelam itmam oluna.
18Ja’ni, ište intichab ettygym kulum, ğanymyn razi oldygi sewgülüm. Ruhumi onun üzerine waz edeğegym, we tajfelere šeryat ichbar edeğek tyr.
19Münaza’a we nida etmejeğek tyr. Onun sedasyni mejdanlerde kimse išitmejeğek tyr.
20Ta šeryati müzaffer edinğeje dek ezylmyš kamyši kyrmajağak, we tüten fitili söndürmejeğek tyr.
21Tajfeler dachi onun ismine ümid edeğekler dyr.
22Ol zeman janyna kjör we dylsyz bir meğnun getyryldi. Ol dachi ona šifa werdi, šöjle ky ol kjör we dylsyz söjledi we gördi.
23We ğümle chalk hajran olup: »Ağeba ibn‐i Daud bu‐mi dyr?« derler idi.
24Amma Ferisiler bunu išittyklerynde, »Bu kimse ğinnleri auğak ğinnleryn rejsi Ba’lzebul wasitasile ichrağ edijor« dediler.
25We Ysa efkjarlerini bilmekle, onlara dedi ky: »Kendi alejhine muchalefet üzre olan her hükjumet charab olur, we kendi alejhine muchalefet üzre bulunan her šehr ja chane baki kalamaz.
26We ejer šejtan šejtani ichrağ ederse, kendi alejhine muchalefet üzre oldygynden, hükjumeti nasyl baki kala bilyr?
27We ejer ben ğinnleri Ba’lzebul wasitasile ichrağ edersem, sizyn ogullarynyz kimyn wasitasile ichrağ ederler? Bunun ičün sizyn hakimlerinyz onlar olağak tyr.
28Lakin ben ğinnleri ruh‐ullah wasitasile ichrağ ettygym halde, melkjut‐ullah size wasyl olmyš dyr.
29Jachod bir kimse kuwwetlü bir adamyn chanesine ğirüp, onun ešjasyni jagma etmeje nasyl kadyr ola bilyr, mejer ol kuwwetlü adami ewwela baglajup, ba’dehu onun chanesini jagma ede.
30Benym ile olmajan bana zydd dyr; we benym ile ğem etmejen dagydyr.
31Onun ičün size derym ky: Her günah we küfr adamlara afw olunur, fakat ruha olan küfr adamlara afw olunmaz.
32We her kim ibn‐ül‐insan alejhine bir söz söjlerse, ona afw olunur; lakin her kim ruh‐ül‐kudus alejhine söjlerse, ona gerek dünjada, gerek achyrette afw olunmaz.
33Jachod agaği eji, we mejwesini eji edinyz; jachod agaği fena, we mejwesini fena edinyz, zira agağ mejwesynden ma’lum dyr.
34Ej engerek nesli, siz kötü iken, chajrlü nesneler nasyl söjleje bilyrsynyz? zira agz kalbyn fazlasynden söjler.
35Eji adam kalbynyn eji chazinesynden eji šejler čykaryr; we kötü adam kötü chazineden kötü šejler čykaryr.
36Lakin size derym ky: Adamlar söjledykleri her batyl söz ičün ruz‐i ğezada hysab wereğekler dyr.
37Zira sen kendi sözlerynden tebrije olunağaksyn, we kendi sözleryndeu mahkjum olağaksyn.
38Ol zeman ulema we Ferisilerden ba’zileri ğewab werüp: »Ja muallym, senden bir alamet görmek isteryz,« dediler.
39Ol dachi ğewabynde onlara dedi ky: »Kötü we zinakjar nesl alamet taleb eder, amma ona Junus pejgamberyn alametynden gajri bir alamet werylmejeğek tyr.
40Zira Junus üč ğün üč geğe ada balygynyn karnynde oldygi gibi, ibn‐ül‐insan dachi üč gün üč geğe zeminyn batnynde olağak tyr.
41Niniwe adamlari ruz‐i ğezada bu nesl ile kalkup, alejhine hükm edeğek tyr, čünky onlar Junusyn wa’zi‐le töbeje geldiler. We ište burada Junustan daha böjügi wardyr.
42Ğenub melikesi ruz‐i ğezada bu nesl ile kalkup, alejhine hükm edeğek tyr, čünky Sulejmanyn hikmetine dinlemek üzre, zeminyn nihajetlerynden geldi; we ište burada Sulejmandan daha böjügi wardyr.
43Napak ruh bir adamdan čyktygi zeman kurak jerlerden gečerek, rahat arar, amma bulamaz.
44Ol wakyt: »Čyktygym chaneme awdet edejym« der, we geldygynde onu boš, we süpürylmyš we müzejjen bulmagle;
45Gidüp, beraberinğe kendisynden daha kötü diger jedi ruh alyr, we onlar girüp, orada sakin olurlar; we ol adamyn akybeti iptidasynden bedter olur. Bu kötü nesle dachi böjle olağak tyr.
46We o daha chalka sojlemekte iken, ište walidesi ile biraderleri onunle söjlešmek istejerek, chariğde durijorlar idi.
47We bir kimse ona: »Ište, waliden ile biraderleryn senynle söjlešmek arzusile, chariğde durijorlar,« dedi.
48Ol dachi söjlejene ğewaben: »Walidem kim dyr? we biraderlerym kimler dyr?« dedi.
49We elini šajyrdlerine dogru uzadup: »Ište walidem we biraderlerym;
50Zira her kim semawatta olan pederymyn iradetini iğra eder ise, biraderym we hemširem we walidem o dyr,« dedi.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Metta 12: TURMAT
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Transcribed from the Bible Society edition. Published in Vienna in 1883.
