Матеј 13
13
ГЛАВА 13
1Откако излезе Исус тој ден од куќата, седна покрај морето.
2И се собра околу Него многу народ, така што Он влезе во кораб и седна, а целиот народ стоеше на брегот.
3И им говореше многу во параболи, велејќи:
Крај на четвртокот
(Зачало 50)
Ете,#Петок од петтата седмица по Педесетница: Рече Господ во парабола: Ете, излезе сејач да сее;
4и кога сееше, едни зрна паднаа покрај патот; долетаа птици и ги исколваа.
5Други паднаа на каменито место, каде што немаше многу земја и набргу проникнаа, оти земјата не беше длабока.
6Но, штом изгреа сонцето тие свенаа, па како немаа корен, се исушија.
7Некои паднаа во трње и израснаа трњето и ги задушија.
8Други паднаа на добра земја и дадоа добар плод: едно сто, друго шеесет, а друго триесет.
9Кој има уши да слуша, нека чуе!
Крај на петокот
(Зачало 51)
10И откако се приближија до Него учениците, Му рекоа: – Зошто во параболи им зборуваш?
11 # Понеделник од шестата седмица по Педесетница: Во она време, кога се приближија кон Исуса учениците Негови и рекоа: Зошто во параболи му зборуваш на народот? А Он им одговори и рече: – Оти, вам ви е дадено да ги знаете тајните на царството небесно, а ним не им е дадено.
12Зашто, кој има, ќе му се даде и ќе му се преумножи; а кој нема, ќе му се земе и она што го има;
13затоа им зборувам во параболи, оти гледаат и не видат; слушаат и не чујат, ниту, пак, разбираат;
14и над нив се исполнува пророкувањето на Исаија, кое вели: „со уши ќе чуете и нема да разберете, со очи ќе гледате и нема да видите;
15срцето на овие луѓе закоравело, и со ушите тешко слушаат; и ги затвориле очите свои за да не би некогаш со очите да видат и со ушите да чујат, и со срцето да разберат, та да не се покајат и да не ги исцелам“.
16Вашите очи, пак, се блажени – оти гледаат, и ушите ваши – бидејќи слушаат;
17зашто, вистина ви велам: – многу пророци и праведници сакаа да видат што гледате вие, и не видоа, и да чујат што слушате вие, и не чуја.
18Вие, пак, чујте ја параболата за сејачот:
19– при секого, што го слуша словото за царството и не го разбира, доаѓа лукавиот и го граби посеаното во срцето негово; ете, тоа означува посеаното покрај патот.
20А посеаното на камен е оној, што го слуша словото и веднаш со радост го прима;
21ама нема во себе корен и е непостојан: настане ли жалост, или гонење заради словото, веднаш се соблазнува.
22Посеаното, пак, во трње е оној што го слуша словото, но грижите од овој свет и примамливото богатство го задушуваат словото и тоа останува без род.
23А посеаното на добра земја е оној, што го слуша словото и го разбира, и дава плод: еден сто, друг шеесет, а друг триесет.
Крај на понеделникот
(Зачало 52)
24И друга парабола им кажа, велејќи:#Вторник од шестата седмица по Педесетница: Рече Господ во парабола: Ова и на св. ангели. – Царството небесно прилега на човек, што посеал добро семе на својата нива;
25но кога спиеја луѓето, дојде неговиот непријател и посеа меѓу житото какол, па си отиде;
26а кога изникна семето и донесе плод, тогаш се појави и каколот.
27И кога дојдоа слугите на стопанот, му рекоа: – Господаре, нели добро семе посеа на нивата своја? Од каде, пак, сега овој какол во неа?
28А тој им рече: – Човек непријател го направи тоа. Слугите, пак, му рекоа: – Сакаш ли да одиме и да го исплевиме?
29Но, тој им рече: – Не, за да не би, корнејќи го каколот, да искорнете заедно со него и жито;
30оставете нека расте и едното и другото заедно, до жетва; а по жетвата, ќе им кажам на жетварите: соберете го најнапред каколот и врзете го во снопови, за да се изгори; а житото приберете го во мојот амбар.
Крај на вторникот.
Изостави на св. ангели
(Зачало 53)
31И друга парабола им кажа, кога рече:#Среда од шестата седмица по Педесетница: Рече Господ во парабола: – Царството небесно прилега на зрно синапово, кое човек го зеде и посеа на нивата своја;
32тоа е најмало од сите семиња, но кога ќе израсне, поголемо е од сите билки, па станува дури и дрво, така што птиците небески долетуваат и застануваат на неговите гранки.
33И друга парабола им кажа: – Царството небесно прилега на квас што го зема жена и клава во три мери брашно, додека не скисне сето.
34Сето ова му го зборуваше Исус на народот во параболи и без параболи не им говореше ништо;
35за да се исполни реченото преку пророкот, кој вели: „со параболи ќе ја отворам устата своја; ќе ги искажам тајните од создавањето на светот“.
36Тогаш Исус го остави народот и влезе во една куќа.
Крај на средата.
Читај на св. ангели.
(Зачало 54)
И#Четврток од шестата седмица по Педесетница: Во она време, кога влезе Исус во една куќа, пристапија до Него учениците Негови и рекоа: – Протолкувај ни ја параболата за каколот на нивата.
37А Он им одговори и рече: – Сејачот на доброто семе е Синот Човечки;
38нивата е овој свет; доброто семе, тоа се синовите на царството, а каколот – синовите на лукавиот;
39непријателот, пак, што го посеа, е ѓаволот; жетвата е крајот на светот, а жетварите се ангелите.
40И така, како што се собира плевата и се гори во оган, така ќе биде и при крајот на овој свет;
41ќе ги испрати Синот Човечки Своите ангели и ќе ги соберат сите соблазни од Неговото царство и оние, што прават беззаконие,
42и ќе ги фрлат во вжарена фурна; таму ќе биде плач и крцкање со заби.
43Тогаш праведниците ќе светат како сонце во царството на нивниот Отец. Кој има уши да слуша, нека чуе!
Крај на четвртокот и на св. ангели
(Зачало 55)
44Царството#Петок од шестата седмица по Педесетница: Рече Господ во парабола: Царството Ова и за трети октомври, на св. Дионисиј. небесно прилега уште и на драгоценост сокриена во нива, која ја нашол човек и ја прикрил, па од радост за неа, отишол и продал сѐ што имал, и ја купил таа нива.
45Царството небесно прилега и на трговец, кој бара убави бисери;
46па штом најде едно зрно скапоцен бисер, оди и продава сѐ што има, и го купува.
47Царството небесно прилега, исто така, и на мрежа, која се фрла во морето, и уловува секакви риби;
48и кога ќе се наполни, ја извлекуваат на брегот и седнуваат, па добрите ги собираат во садови, а лошите ги фрлаат.
49Така ќе биде и при крајот на светот: ќе излезат ангелите и ќе ги одделат лошите од праведните,
50и ќе ги фрлат во вжарена фурна: таму ќе биде плач и крцкање со заби.
51И ги праша Исус: – Дали го разбравте сето тоа? Тие му одговорија: – Да, Господи!
52А Он им рече: – Затоа, секој книжник, кој се научил за царството небесно, прилега на домаќин што изнесува од своето сокровиште и ново и старо.
(Зачало 56)
53И кога заврши Исус со овие параболи, си замина оттаму.
54А штом дојде во татковината Своја, го#Понеделник од седмата седмица по Педесетница: Во она време, дојде Исус во татковината Своја и го поучуваше народот во синагогите нивни,
Крај на петокот и на светителот
така што сите се чудеа и велеа: – Од каде при Него ваква премудрост и сили?
55Не е ли Овој син на дрводелецот? Мајка Му, не се вика ли Марија, и браќата Негови – Јаков и Јосиј, Симон и Јуда?
56И сестрите Негови, не се ли сите меѓу нас? Од каде, пак, сето тоа при Него?
57И се соблазнија заради Него. А Исус им рече: – Нема пророк без чест, освен во земјата негова и во домот негов.
58И не изврши таму многу чуда поради нивното неверување.
Крај на понеделникот
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Матеј 13: MK2008
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008
