Sailm 3
3
1Nach lìonmhor iad mo naimhdean, Dhia,
sìor dhol am meud gach là?
Is luchd mo thrioblaid iomadh iad,
ag èirigh rium a-ghnàth.
2Rim anam iomadh their nach eil
aon fhurtachd aig’ an Dia:
3Ach ’s tu fear-togalach mo chinn,
mo ghlòir, is tu mo sgiath.
4Air Dia do ghairm mi fhèin lem ghuth,
dh’èisd as a thulaich naoimh:
5Laigh, chaidil, agus mhosgail mi,
chùm Dia mi suas gu caomh.
6Chan eagal leam deich mìle sluagh,
ged chuartaicheadh iad mi.
7Mo Thighearn, èirich suas gu luath,
is cuidich leam, a Dhè:
Mo naimhdean bhuail thu air an giall;
bhris fiaclan fòs nan daoi.
8’S le Dia an fhurtachd: air do shluagh
do bheannachd tha gun dìth.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Sailm 3: SD1826
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Sailm Dhaibhidh 1826 (le litreachadh ùr 2000)
© Comann Bhìoball na h-Alba (Scottish Bible Society) 2000