Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ମାତ୍ତିଉ 4

Pín

ୟୀଶୁ କାଜିରୁଆଡ଼୍ କିଜାଏ, “ପାବିତାର୍ ପୁଥି ରେ ଅଲାକାନା, ହୋଡ଼ ଖାଲି ହୋଲୋଙ୍ଗ୍ ତେ ଭାଇର୍ କାହା ମେନ୍ଦୋ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ରାଃ ମୋଚା ଏତେ ଅଡୋଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ ସବେନ୍ ବାଚାନ୍ କେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ରେ ଜୀହିଦ୍ ତାଇନୋଗାଏ।”

ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକେଦାଏ, “ହେ ଶାଏତାନ୍! ନେତାଃ ତେ ସେନୋଃ ମେ, ଚିୟାଃଚି ଅଲାକାନା, ‘ଆମ୍ ପ୍ରାଭୁ ଆମାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ କେ ଜୋହାରି ମେ, ହାର୍ ଖାଲି ଇନିଜାଃ ଭାଇର୍ ଆରାଧାନା ରିକାଏମେ।’ ”

ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକେଦାଏ, “ନେୟା ହଗି ଅଲାକାନା, ‘ଆମ୍ ପ୍ରାଭୁ ଆମାଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ କେ ପାରୀକ୍ଷା ଆଲୋମ୍ ରିକାୟା।’”

ଏନ୍ତେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ୟୀଶୁ କେ ସୁନ୍‍ସାନ୍ ଜାଗା ତେ ଇଦିକିଜାଏ ଏନାତେ ଶାଏତାନ୍ ଲୋଃ ଇନିଜାଃ ପାରୀକ୍ଷା ହୋବାଅଃ କା। ଇନିଃ ଚାଲିଶ୍ ଦିନ୍, ହାର୍ ଚାଲିଶ୍ ନିଦା, ବେଗାର୍ ଜୋମ୍ କେତେ ତାଇଲେନାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃକେ ରେଙ୍ଗେଃ କିଜା।

ୟୀଶୁ ଇନ୍‍କୁକେ କାଜିକେଦାଏ, “ଇଙ୍ଗ୍‍କେ ଅତୋଙ୍ଗିଙ୍ଗ୍ ପେ, ଏଣ୍ଡେ ଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ହୋଡ଼ୋକୋକେ ବିଶ୍ଵାସ୍ ରେ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ତାଃ ଆଉ ଶିଖାଅ ପେୟାଇଙ୍ଗ୍।” ଇନ୍‍କୁ ଇମ୍ତାଗି ଜାଲୋମ୍ ତେ ହାକୁ ସାବ୍ କାମି କେ ବାଗେ କେତେ ଇନିଃକେ ଅତୋଙ୍ଗ୍ କିଜାକୋ।

ଏନ୍ ସାମାୟ୍ ତେ ୟୀଶୁ ପାର୍ଚାର୍ ରିକା ଆଡୋଃ ନେୟା କାଜି ଏଟେଃ କେଦାଏ, “ପାପ୍ କାମି ବାଗେ ତାପେ ଚିୟାଃଚି ସିର୍ମାଦିଶୁମ୍ ରାଃ ରାଇଜ୍ ନାଡ଼େଏ ହିଜୁଃ କାନା।”