मर्‌कुस 4 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

जब येसु उठिकुन धुधुहिँ बातास र तालक भेलसब्‍के कहिकेभइल, “रोकिकुन सान्‍त भउक्!” तब धुधुहिँ बातास थामिकुन सान्‍त भइहाल्‍ल। उपाछु येसुइ आफ्‍नेन्‌क चेलासब्‍के कहिकेभइल, “तोहेसब किके डाराताहाउ? अझइ पुनु तेउह्रासब्‍से बिस्‍वास नइजे?”

हसे उसब डारातिन एक-अर्‌कसाङ कइकेथाल्‍ल, “इसे मानुस कोनो हबाहाइ? बातास र तालक भेलेइ पुनु इनेन्‌क आग्‍या मान्‍ते रलाहाइ।”

येसु चाहिँ डोङाक पाछुपटि मुडयँ सिह्रानि राखिकुन निन्‍दाल रहत। चेलासबेइ ओनेन्‌के उठातिन कहल, “गुरुजिउ, हामे त बुडिके लाग्‍ल, किति पाउके हाम्र चिन्‍ता नइजे से?”

येसुइ उसब्‍के फेरि कहिकेभइल, “जिति सुन्‍ल बाटउ उसे कुरायँ तोहेसब धियान देओ, किकेकने जोनो पाथिइ भोरिकुन देताहाउ, उहइ पाथिइ भोरिकुन तोहेसब पाउताहाउ। ओत्‍काइ मत्‍रइ नइजे कि, तोहेसब उसे कते पुनु धेरइ पाउताहाउ।

येसुइ फेरि कहिकेभइल, “परमेसोरक राज्‍जे यस्‍न हखइ कि, कोलोउ एक जेना मानुसेइ आफ्‍न बारियँ बिया छरित, हसे उसे मानुस रातदिन निन्‍दाउस् या झुननिन्‍दाउस्, तइपुनु बिया उम्रिकुन बाढिराख्‍ल भइत। तर उख्राके इसे कस्‍के भइत थाहाइ नाभओइ।

जोक्र सुन्‍लाहार कान बाटइ, उहाइ राम्रसे सुनुस्!”