ମାଥିଉ 15 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

ଜେତାଏ ହଡ଼ଆଃ ମଚାହରା ଅକ୍‌ନାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃଆ ଏନା ଆୟାଃ ମନ୍‌ରାଃ ବିଚାର୍‌ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃଆ, ଏନା ଇନିଃକେ ସତ୍‌ରାଇଆ । ମନ୍‌ ଭିତାର୍‌ଏତେଗି ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଉଡ଼ୁଃ, ହଡ଼ଗଏଃ, ଆପାଙ୍ଗିର୍‌ କାମି, ଆଣ୍‌ଦି ଆପାଙ୍ଗିର୍‌, କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ, ହସଡ଼ ଗାୱା, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ନିନ୍ଦାଇଆକ ।

ଅକ୍‌ନାଃ ହଡ଼ ହନ୍‌ରାଃ ମଚା ଭିତାର୍‌ତେ ବଲଃଆ ଏନା ଇନିଃକେ କାଏ ସତ୍‌ରା ଦାଡ଼ିୟାଇଆ, ମେନ୍‌ଦ ଆୟାଃ ମଚାଏତେ ଅକ୍‌ନାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃଆ ଏନା ଆଇଃକ୍‌କେ ସତ୍‌ରାଇଆଏ ।”

“‘ନେ ହଡ଼କ ମଚାତେକ ମାଇନିଙ୍ଗ୍‌ତାନା, ମେନ୍‌ଦ ଆକଆଃ ମନ୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ତାଃଏତେ ସାଙ୍ଗିନ୍‌ରେଆ । ଇନ୍‌କୁ ସାମାଗିକ ସେୱାଇଙ୍ଗ୍‌ତାନା, ଚିୟାଃଚି ହଡ଼କଆଃ ରିତିରିୱାଜ୍‌ରାଃ ଇନିତୁକେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଇନିତୁ ତାନାଃ ମେନ୍ତେକ ଇତୁକତାନା !’”

ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ କୁଡ଼ି, ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ପୁରାଃ ମାରାଙ୍ଗିଆଃ ! ଆମାଃ ମନେଲେକା ହବାଅଃକା ।” ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ି ଏନ୍‌ ଦିପିଲିରେଗି ବୁଗିୟାନା ।

ମେନ୍‌ଦ ଏନ୍‌କୁଡ଼ି ନାଡ଼େଃୟାନ୍‌ଚି ଇନିୟାଃ ଆୟାର୍‌ରେ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗମ୍‌କେ, ଦେଙ୍ଗାଇଙ୍ଗ୍‌ମେ ।” ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ହନ୍‌କଆଃ ଜମେୟାଃଁ ରେଃକ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସେତାକଆଃ ଆୟାର୍‌ରେ ହୁଦ୍‌ମାତେୟାଃ କା ବୁଗିନାଃ ।” ସାଅଁସାର୍‌ କୁଡ଼ି କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ହେଗି ପ୍ରାଭୁ, ନେଆଁଁ ସାର୍‌ତି କାଜିତାନାଃ, ମେନ୍‌ଦ ସେତାକହଗି ଆକଆଃ ଗମ୍‌କେଆଃ ମେଜ୍‌ଏତେ ଉୟୁଗାକାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍‌କେଚାଃକ ଜଜମାଃ ।”