MEZMURLAR 119:105-114

Sözün adımlarım için çıra,
Yolum için ışıktır.
Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim,
Andımı tutacağım.
Çok sıkıntı çektim, ya RAB;
Koru hayatımı sözün uyarınca.
Ağzımdan çıkan içten övgüleri
Kabul et, ya RAB,
Bana hükümlerini öğret.
Hayatım her an tehlikede,
Yine de unutmam yasanı.
Kötüler tuzak kurdu bana,
Yine de sapmadım senin koşullarından.
Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır,
Yüreğimin sevincidir onlar.
Kararlıyım
Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.

Döneklerden tiksinir,
Senin yasanı severim.
Sığınağım ve kalkanım sensin,
Senin sözüne umut bağlarım.