MEZMURLAR 91:1-16
MEZMURLAR 91:1-16 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Yüceler Yücesi'nin barınağında oturan, Her Şeye Gücü Yeten'in gölgesinde barınır. “O benim sığınağım, kalemdir” derim RAB için, “Tanrım'dır, O'na güvenirim.” Çünkü O seni avcı tuzağından, Ölümcül hastalıktan kurtarır. Seni kanatlarının altına alır, Onların altına sığınırsın. O'nun sadakati senin kalkanın, siperin olur. Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından. Yanında bin kişi, Sağında on bin kişi kırılsa bile, Sana dokunmaz. Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasını göreceksin. Sen RAB'bi kendine sığınak, Yüceler Yücesi'ni konut edindiğin için, Başına kötülük gelmeyecek, Çadırına felaket yaklaşmayacak. Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek, Gideceğin her yerde seni korusunlar diye. Elleri üzerinde taşıyacaklar seni, Ayağın bir taşa çarpmasın diye. Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin, Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin. “Beni sevdiği için Onu kurtaracağım” diyor RAB, “Beni iyi tanıdığı için Ona kale olacağım. Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu. Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarışımı göstereceğim.”
MEZMURLAR 91:1-16 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
Y ÜCE Olanın örtüsünde oturan, Kadîrin gölgesinde sakin olur. RAB için derim: Sığınacak yerim ve hisarımdır; Allahımdır, ona güvenirim. Çünkü o seni avcının tuzağından, Helâk eden vebadan azat eder. Seni kanatları ile örter, Ve cenahları altına sığınırsın; Hakikati kalkan ve siperdir. Ne gecenin dehşetinden, Ne gündüz uçan oktan; Ne karanlıkta gezen vebadan, Ne de öğleyin bitiren kırgından korkarsın. Yanında bin, ve sağında on bin düşer; Fakat sana yaklaşmaz. Ancak sen gözlerinle bakarsın, Ve kötülerin cezasını görürsün. Çünkü sen, ya RAB, sığınacak yerimsin! Yüce Olanı kendine mesken kıldın; Şer sana dokunmıyacaktır, Çadırına veba da yaklaşmıyacaktır. Çünkü bütün yollarında seni tutsunlar diye, Meleklerine senin için emredecektir. Ayağını bir taşa çarpmıyasın diye, Elleri üzerinde seni taşıyacaklar. Aslan ve engerek üzerinden basıp geçeceksin; Genç aslanı ve iri yılanı çiğniyeceksin. Bana muhabbet bağladığı için, onu azat edeceğim. Onu yükselteceğim, çünkü ismimi tanıdı. Beni çağıracak, ve ona cevap vereceğim; Sıkıntıda onunla beraber olacağım; Azat edip ona izzet vereceğim. Uzun ömürle onu doyuracağım, Ve kurtarışımı ona göstereceğim.
MEZMURLAR 91:1-16 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Yüceler Yücesi'nin barınağında oturan, Her Şeye Gücü Yeten'in gölgesinde barınır. “O benim sığınağım, kalemdir” derim RAB için, “Tanrım'dır, O'na güvenirim.” Çünkü O seni avcı tuzağından, Ölümcül hastalıktan kurtarır. Seni kanatlarının altına alır, Onların altına sığınırsın. O'nun sadakati senin kalkanın, siperin olur. Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından. Yanında bin kişi, Sağında on bin kişi kırılsa bile, Sana dokunmaz. Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasını göreceksin. Sen RAB'bi kendine sığınak, Yüceler Yücesi'ni konut edindiğin için, Başına kötülük gelmeyecek, Çadırına felaket yaklaşmayacak. Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek, Gideceğin her yerde seni korusunlar diye. Elleri üzerinde taşıyacaklar seni, Ayağın bir taşa çarpmasın diye. Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin, Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin. “Beni sevdiği için Onu kurtaracağım” diyor RAB, “Beni iyi tanıdığı için Ona kale olacağım. Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu. Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarışımı göstereceğim.”