SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:1-19
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:1-19 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar. Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür. Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur. Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür. Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur. Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır. Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok. İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır. Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir. Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz. Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak. Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür. Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir. Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır. Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar. Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir. Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder. Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir. Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:1-19 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
H ER hikmetli kadın kendi evini yapar; Fakat sefih kadın kendi ellerile onu yıkar. Doğruluğunda yürüyen adam RABDEN korkar; Fakat yollarında iğri olan onu hor görür. Sefihin ağzında kendi kibri için değnek vardır; Fakat hikmetlilerin dudakları kendilerini tutar. Öküzlerin olmadığı yerde yemlik temiz olur; Fakat mahsul çokluğu öküzün kuvvetile olur. Doğru şahit yalan söylemez; Fakat yalancı şahit yalanlar solur. Müstehzi adam hikmet arar da bulamaz; Fakat anlayışlı adam için bilgi kolaydır. Akılsız adamın karşısından çekil; Çünkü onda bilgi dudakları bulmazsın. Basiretli adamın hikmeti kendi yolunu anlamaktır; Fakat akılsızların sefaheti hiledir. Sefihler günahla istihza ederler; Fakat lûtuf doğrular arasındadır. Yürek kendi acılığını bilir; Sevincine de yabancı karışmaz. Kötülerin evi harap olur; Fakat doğruların çadırı çiçeklenir. Yol var ki, adamın önünde doğru görünür; Fakat onun sonu ölüm yollarıdır. Gülerken bile yürek dertlidir; Ve sevincin sonu kederdir. Yüreğinde dönek olan kendi yollarına doyar; İyi adam da kendisinde olandan doyar. Bön adam her söze inanır; Fakat basiretli adam kendi gidişine dikkat eder. Hikmetli adam korkar, ve şerden ayrılır; Fakat akılsız adam kibirlenir, ve kendine güvenir. Çabuk öfkelenen akılsızlık eder; Ve niyetleri bozuk olan adamdan nefret olunur. Bön adamlar akılsızlığı miras alırlar; Fakat basiretliler bilgi tacını giyerler. Şerirler iyilerin önünde, Ve kötüler salihin kapılarında iğilirler.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 14:1-19 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar. Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür. Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur. Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür. Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur. Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır. Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok. İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır. Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir. Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz. Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak. Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür. Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir. Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır. Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar. Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir. Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder. Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir. Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.