İBRANİLER 2:10-18
İBRANİLER 2:10-18 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Birçok oğulu yüceliğe eriştirirken onların kurtuluş öncüsünü acılarla yetkinliğe erdirmesi, her şeyi kendisi için ve kendi aracılığıyla var eden Tanrı'ya uygun düşüyordu. Çünkü hepsi –kutsal kılan da kutsal kılınanlar da– aynı Baba'dandır. Bunun içindir ki, İsa onlara “kardeşlerim” demekten utanmıyor. “Adını kardeşlerime duyuracağım, Topluluğun ortasında Seni ilahilerle öveceğim” diyor. Yine, “Ben O'na güveneceğim” ve yine, “İşte ben ve Tanrı'nın bana verdiği çocuklar” diyor. Bu çocuklar etten ve kandan oldukları için İsa, ölüm gücüne sahip olanı, yani İblis'i, ölüm aracılığıyla etkisiz kılmak üzere onlarla aynı insan yapısını aldı. Bunu, ölüm korkusu yüzünden yaşamları boyunca köle olanların hepsini özgür kılmak için yaptı. Kuşkusuz O, meleklere değil, İbrahim'in soyundan olanlara yardım ediyor. Bunun için her yönden kardeşlerine benzemesi gerekiyordu. Öyle ki, Tanrı'ya hizmetinde merhametli ve sadık bir başkâhin olup halkın günahlarını bağışlatabilsin. Çünkü kendisi denenip acı çektiği için denenenlere yardım edebilir.
İBRANİLER 2:10-18 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
Çünkü çok oğulları izzete getirirken, onların kurtuluş reisini elemlerle kemale erdirmesi, bütün şeyler kendisine ve kendi vasıtası ile olana münasipti. Çünkü takdis eden ve takdis edilenler, hepsi bir zattandır; bu sebepten onları kardeşler, diye çağırmaktan utanmıyıp diyor: “Senin ismini kardeşlerime ilân edeceğim, Cemaat içinde sana hamdedeceğim.” Ve yine: “Ben ona güveneceğim.” Ve yine: “İşte, ben ve Allahın bana verdiği çocuklar.” İmdi, çocuklar kana ve ete şerik olduklarından, kendisi de bu şeylere ayni suretle hissedar oldu; ta ki, ölüm kuvvetine malik olanı, yani, İblisi, ölüm vasıtası ile iptal etsin; ve yaşadıkları bütün müddetçe, ölüm korkusu ile köleliğe tâbi olanların hepsini azat etsin. Çünkü gerçekten meleklere yardım etmiyor, fakat İbrahim zürriyetine yardım ediyor. Bunun için her şeyde kardeşlerine benzemesi gerekti, ta ki, kavmın günahlarına kefaret etmek üzre Allaha ait olan şeylerde merhametli ve sadık başkâhin olsun. Çünkü kendisinin imtihan edilmiş olarak elem çektiği şeyde, imtihan olunanlara imdat edebilir.
İBRANİLER 2:10-18 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Her şey Tanrı yararınadır ve her şey Tanrı aracılığıyla var olmuştur. Tanrı'nın birçok oğulu yüceliğe kavuştururken, onların kurtuluş önderini acılar yoluyla yetkinliğe erdirmesi gerekiyordu. Çünkü kutsal kılan da, kutsal kılınanlar da hep aynı Baba'dandır. İşte bunun içindir ki, Oğul onlara “kardeşlerim” demekten utanç duymuyor. O şöyle diyor: “Adını kardeşlerime bildireceğim. Topluluğun ortasında sana övgüler yükselteceğim.” Bunun yanı sıra şunu söylüyor: “O'na güveneceğim.” Ve ardından şöyle konuşuyor: “İşte ben ve Tanrı'nın bana verdiği çocuklar!” Bu nedenle, çocuklar nasıl etle kana paydaş oldularsa, O kendisi de bu doğayla özdeş oldu. Öyle ki, ölümün güçlü egemenliğini kendinde bulunduranı, yani iblisi ölümüyle ezsin. Ve ölüm korkusu yüzünden yaşam boyu tutsak olanları özgürlüğe kavuştursun. Çünkü hiç kuşkusuz, meleklerle değil, İbrahim soyuyla özdeş olmayı istedi. Bu nedenle her bakımdan kardeşleri gibi olması gerekti. Öyle ki, Tanrı yolunda acımayla dolu, güvenilir bir başkâhin olsun; halkın günahlarını bağışlatsın. Çünkü kendisi acılar çekerek denendiğinden, denenenlere yardım edebilecek güçtedir.