2.SAMUEL 3:22-38

2.SAMUEL 3:22-38 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)

Tam o sırada Davut'un adamlarıyla Yoav, bir baskından dönmüş, yanlarında birçok yağmalanmış mal getirmişlerdi. Ama Avner Hevron'da Davut'un yanında değildi. Çünkü Davut onu göndermiş, o da esenlikle gitmişti. Yoav'la yanındaki bütün askerler Hevron'a vardığında, Ner oğlu Avner'in krala geldiğini, kralın onu gönderdiğini, onun da esenlikle gittiğini Yoav'a bildirdiler. Yoav krala gidip, “Ne yaptın?” dedi, “Baksana Avner ayağına kadar gelmiş! Neden onu salıverdin? Çoktan gitmiş! Ner oğlu Avner'i tanırsın; seni kandırmak, nereye gidip geldiğini, neler yaptığını öğrenmek için gelmiştir.” Davut'un yanından çıkan Yoav, Avner'in arkasından ulaklar gönderdi. Ulaklar Avner'i Sira Sarnıcı'ndan geri getirdiler. Davut ise bundan habersizdi. Avner Hevron'a dönünce, Yoav onunla özel bir görüşme yapmak bahanesiyle, onu kent kapısına çekti. Kardeşi Asahel'in kanını döktüğü için, Avner'i orada karnından vurup öldürdü. Davut bu haberi işitince şöyle dedi: “RAB'bin önünde ben de, krallığım da Ner oğlu Avner'in kanından sonsuza dek suçsuzuz. Bu suçun sorumlusu Yoav'la babasının bütün soyu olsun. Yoav'ın soyundan irinli, deri hastalığına yakalanmış, koltuk değneğine dayanan, kılıçla öldürülen, açlık çeken kişiler hiç eksik olmasın!” Böylece Yoav'la kardeşi Avişay, Givon'daki savaşta kardeşleri Asahel'i öldüren Avner'i öldürdüler. Sonra Davut Yoav'la yanındakilere şu buyruğu verdi: “Giysilerinizi yırtıp çula sarının ve Avner'in ölüsü önünde yas tutun!” Kral Davut da cenazenin ardısıra yürüdü. Avner'i Hevron'da gömdüler. Kral, Avner'in mezarı başında hıçkıra hıçkıra ağladı. Oradaki herkes de ağladı. Sonra kral, Avner için şu ağıtı yaktı: “Avner, bir budala gibi mi ölmeliydi? Ellerin bağlı değildi, ayaklarına zincir vurulmamıştı. Ama sen kötülerin önünde düşen biri gibi düştün!” Herkes Avner için yine ağladı. Halk Davut'un yanına varıp akşam olmadan bir şeyler yemesi için üstelediyse de, Davut ant içerek şöyle dedi: “Güneş batmadan ekmek ya da başka herhangi bir şey tatmayacağım. Yoksa Tanrı bana aynısını, hatta daha kötüsünü yapsın!” Herkes bunu benimsedi ve kralın yaptığı her şeyden hoşnut oldukları gibi, bundan da hoşnut oldular. Ner oğlu Avner'in öldürülmesinde kralın parmağı olmadığını o gün bütün İsrail halkı anladı. Kral adamlarına, “Bugün İsrail'de bir önderin, büyük bir adamın öldüğünü bilmiyor musunuz?” dedi

2.SAMUEL 3:22-38 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)

Ve işte, Davudun kulları ile Yoab akından geldiler, ve beraberlerinde çok çapul getirdiler; ve Abner Hebronda Davudun yanında değildi; çünkü onu göndermişti; o da selâmetle gitmişti. Ve Yoabla yanında olan bütün ordu geldiler, ve Yoaba bildirip dediler: Nerin oğlu Abner kırala geldi, ve onu gönderdi, o da selâmetle gitti. Ve Yoab kırala gelip ona dedi: Ne yaptın? işte, Abner senin yanına gelmiş; niçin onu gönderdin de serbestçe gitti? Nerin oğlu Abneri bilirsin; seni aldatmak, ve girişini ve çıkışını öğrenmek, ve yaptığın bütün şeyleri bilmek için geldi. Ve Yoab Davudun yanından çıktı; ve Abnerin arkasından ulaklar gönderdi, ve onu Sira kuyusundan geri getirdiler; fakat Davudun haberi yoktu. Ve Abner Hebrona döndü, ve Yoab onunla ayrıca söyleşmek için kendisini kapının ortasına götürdü, ve kardeşi Asahelin kanı için onu orada karnından vurdu, o da öldü. Ve ondan sonra Davud bunu işitince dedi: RABBİN önünde Nerin oğlu Abnerin kanından benim ve kırallığımın ebediyen suçumuz yoktur; Yoabın başı üzerine ve babasının bütün evi üzerine düşsün; ve Yoabın evinde, akıntılı, ve cüzamlı, ve koltuk değneğine dayanan, ve kılıçla düşen, ve ekmeğe muhtaç olan adam eksik olmasın. Ve böylece Yoab ve kardeşi Abişay Abneri öldürdüler, çünkü kardeşleri Asaheli Gibeonda, cenkte o öldürmüştü. Ve Davud Yoaba ve yanında olan bütün kavma dedi: Esvabınızı yırtın, ve çul kuşanın, ve Abnerin önünde dövünün. Ve kıral Davud tabutun ardından yürüyordu. Ve Abneri Hebronda gömdüler; ve kıral Abnerin kabri üzerinde yüksek sesle ağladı; ve bütün kavm ağladılar. Ve kıral Abner için mersiye okuyup dedi: Abner ahmaklar ölümü ile ölmeli mi idi? Senin ellerin bağlanmamış ve ayakların zincirlere vurulmamıştı; Kötülük oğulları önünde düşer gibi, sen öyle düştün. Ve bütün kavm bir daha onun üzerine ağladılar. Ve bütün kavm henüz gündüzken ekmek yemeğe teşvik için Davuda geldiler; fakat Davud and edip dedi: Eğer güneş batmadan ekmek yahut başka bir şey tatarsam, Allah bana böyle, ve daha ziyadesini yapsın. Ve bütün kavm buna dikkat ettiler, ve kıralın yaptığı her şey bütün kavmın gözünde iyi göründüğü gibi, bu da gözlerinde iyi göründü. Ve bütün kavm, ve bütün İsrail o gün anladılar ki, Nerin oğlu Abnerin vurulması kıraldan değildi. Ve kıral kullarına dedi: Bugün İsrailde bir reisin, büyük bir adamın düştüğünü bilmiyor musunuz?

2.SAMUEL 3:22-38 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)

Tam o sırada Davut'un adamlarıyla Yoav, bir baskından dönmüş, yanlarında birçok yağmalanmış mal getirmişlerdi. Ama Avner Hevron'da Davut'un yanında değildi. Çünkü Davut onu göndermiş, o da esenlikle gitmişti. Yoav'la yanındaki bütün askerler Hevron'a vardığında, Ner oğlu Avner'in krala geldiğini, kralın onu gönderdiğini, onun da esenlikle gittiğini Yoav'a bildirdiler. Yoav krala gidip, “Ne yaptın?” dedi, “Baksana Avner ayağına kadar gelmiş! Neden onu salıverdin? Çoktan gitmiş! Ner oğlu Avner'i tanırsın; seni kandırmak, nereye gidip geldiğini, neler yaptığını öğrenmek için gelmiştir.” Davut'un yanından çıkan Yoav, Avner'in arkasından ulaklar gönderdi. Ulaklar Avner'i Sira Sarnıcı'ndan geri getirdiler. Davut ise bundan habersizdi. Avner Hevron'a dönünce, Yoav onunla özel bir görüşme yapmak bahanesiyle, onu kent kapısına çekti. Kardeşi Asahel'in kanını döktüğü için, Avner'i orada karnından vurup öldürdü. Davut bu haberi işitince şöyle dedi: “RAB'bin önünde ben de, krallığım da Ner oğlu Avner'in kanından sonsuza dek suçsuzuz. Bu suçun sorumlusu Yoav'la babasının bütün soyu olsun. Yoav'ın soyundan irinli, deri hastalığına yakalanmış, koltuk değneğine dayanan, kılıçla öldürülen, açlık çeken kişiler hiç eksik olmasın!” Böylece Yoav'la kardeşi Avişay, Givon'daki savaşta kardeşleri Asahel'i öldüren Avner'i öldürdüler. Sonra Davut Yoav'la yanındakilere şu buyruğu verdi: “Giysilerinizi yırtıp çula sarının ve Avner'in ölüsü önünde yas tutun!” Kral Davut da cenazenin ardısıra yürüdü. Avner'i Hevron'da gömdüler. Kral, Avner'in mezarı başında hıçkıra hıçkıra ağladı. Oradaki herkes de ağladı. Sonra kral, Avner için şu ağıtı yaktı: “Avner, bir budala gibi mi ölmeliydi? Ellerin bağlı değildi, ayaklarına zincir vurulmamıştı. Ama sen kötülerin önünde düşen biri gibi düştün!” Herkes Avner için yine ağladı. Halk Davut'un yanına varıp akşam olmadan bir şeyler yemesi için üstelediyse de, Davut ant içerek şöyle dedi: “Güneş batmadan ekmek ya da başka herhangi bir şey tatmayacağım. Yoksa Tanrı bana aynısını, hatta daha kötüsünü yapsın!” Herkes bunu benimsedi ve kralın yaptığı her şeyden hoşnut oldukları gibi, bundan da hoşnut oldular. Ner oğlu Avner'in öldürülmesinde kralın parmağı olmadığını o gün bütün İsrail halkı anladı. Kral adamlarına, “Bugün İsrail'de bir önderin, büyük bir adamın öldüğünü bilmiyor musunuz?” dedi