2.TARİHLER 34:8-33
2.TARİHLER 34:8-33 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Yoşiya ülkeyi ve tapınağı arındırdıktan sonra, krallığının on sekizinci yılında Asalya oğlu Şafan'ı, kent yöneticisi Maaseya'yı ve Yoahaz oğlu devlet tarihçisi Yoah'ı Tanrısı RAB'bin Tapınağı'nı onarmaya gönderdi. Bunlar Tanrı'nın Tapınağı'na getirilen paraları götürüp Başkâhin Hilkiya'ya verdiler. Kapı nöbetçileri olan Levililer bu parayı Manaşşe ve Efrayim halkından, İsrail'in geri kalanından, bütün Yahudalılar'la Benyaminliler'den, Yeruşalim'de yaşayanlardan toplamışlardı. Paraları RAB'bin Tapınağı'ndaki işlerin başında bulunan denetçilere verdiler. Onlar da tapınağı yenileme ve onarma işinde çalışan işçilere ödediler. Yontma taş, Yahuda krallarının yıkılmaya terk ettiği yapıların kiriş ve bağlantı yerlerinin onarımı için kereste almaları için marangozlara, yapıcılara ödeme yapıldı. Çalışanlar işi özenle yaptılar. Başlarında yönetici olarak Levililer'den şu denetçiler vardı: Merari boyundan Yahat'la Ovadya, Kehat boyundan Zekeriya'yla Meşullam. Çalgı çalmakta usta olan Levililer yük taşıyan işçilerin sorumluluğunu aldılar ve her işi yapan işçileri denetlediler. Levililer'den bazıları da yazman, görevli, kapı nöbetçisi olarak çalıştılar. RAB'bin Tapınağı'na getirilen parayı çıkarırlarken, Kâhin Hilkiya Musa aracılığıyla verilmiş olan RAB'bin Yasa Kitabı'nı buldu. Yazman Şafan'a, “RAB'bin Tapınağı'nda Yasa Kitabı'nı buldum” diyerek kitabı ona verdi. Şafan kitabı krala götürerek, “Görevlilerin kendilerine verilen her işi yapıyorlar” diye haber verdi, “RAB'bin Tapınağı'ndaki paraları alıp denetçilerle işçilere verdiler.” Ardından, “Kâhin Hilkiya bana bir kitap verdi” diyerek kitabı krala okudu. Kral Kutsal Yasa'daki sözleri duyunca giysilerini yırttı. Hilkiya'ya, Şafan oğlu Ahikam'a, Mika oğlu Avdon'a, Yazman Şafan'a ve kendi özel görevlisi Asaya'ya şöyle buyurdu: “Gidin, bulunan bu kitabın sözleri hakkında benim için de, İsrail ve Yahuda halkının geri kalanı için de RAB'be danışın. RAB'bin bize karşı alevlenen öfkesi büyüktür. Çünkü atalarımız RAB'bin sözüne kulak asmadılar, bu kitapta yazılanlara uymadılar.” Hilkiya ile kralın gönderdiği adamlar varıp tapınaktaki giysilerin nöbetçisi Hasra oğlu Tokhat oğlu Şallum'un karısı Peygamber Hulda'ya danıştılar. Hulda Yeruşalim'de, İkinci Mahalle'de oturuyordu. Hulda onlara şöyle dedi: “İsrail'in Tanrısı RAB, ‘Sizi bana gönderen adama şunları söyleyin’ diyor: ‘Yahuda Kralı'nın önünde okunan kitapta yazılı bütün lanetleri, felaketi buraya da, burada yaşayan halkın başına da getireceğim. Beni terk ettikleri, elleriyle yaptıkları başka ilahlara buhur yakıp beni kızdırdıkları için buraya karşı öfkem alevlenecek ve sönmeyecek.’ “RAB'be danışmak için sizi gönderen Yahuda Kralı'na şöyle deyin: ‘İsrail'in Tanrısı RAB duyduğun sözlere ilişkin diyor ki: Madem burası ve burada yaşayanlarla ilgili sözlerimi duyunca yüreğin yumuşadı, kendini alçalttın, evet, önümde kendini alçalttın, giysilerini yırtıp huzurumda ağladın, ben de yalvarışını işittim. Böyle diyor RAB. Seni atalarına kavuşturacağım, esenlik içinde mezarına gömüleceksin. Buraya ve burada yaşayanlara getireceğim büyük felaketi görmeyeceksin.’ ” Hilkiya ile yanındakiler bu sözleri krala ilettiler. Kral Yoşiya haber gönderip Yahuda ve Yeruşalim'in bütün ileri gelenlerini topladı. Sonra Yahudalılar, Yeruşalim'de yaşayanlar, kâhinler, Levililer, büyük küçük herkesle birlikte RAB'bin Tapınağı'na çıktı. RAB'bin Tapınağı'nda bulunmuş olan Antlaşma Kitabı'nı baştan sona kadar herkesin duyacağı biçimde okudu. Özel yerinde durarak RAB'bin yolunu izleyeceğine, buyruklarını, öğütlerini, kurallarını candan ve yürekten uygulayacağına, bu kitapta yazılı antlaşmanın koşullarını yerine getireceğine ilişkin RAB'bin huzurunda antlaşma yaptı. Sonra oradaki Yeruşalim ve Benyamin halkına bu antlaşmaya bağlı kalacaklarına ilişkin ant içirtti. Yeruşalim'de yaşayanlar Tanrı'nın, atalarının Tanrısı'nın antlaşmasına bağlı kaldılar. Yoşiya İsrail topraklarından bütün iğrenç putları kaldırttı. İsrail'de kalan halkın Tanrıları RAB'be kulluk etmelerini sağladı. Kral yaşadığı sürece halk atalarının Tanrısı RAB'bin ardınca yürümekten vazgeçmedi.
2.TARİHLER 34:8-33 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
Ve kırallığının on sekizinci yılında, memleketi ve evi temizledikten sonra, Atsalyanın oğlu Şafanı, ve şehrin reisi Maaseyayı, ve Yoahazın oğlu vakanüvis Yoahı Allahı RABBİN evini onarmak için gönderdi. Ve başkâhin Hilkiyaya geldiler, ve Manasse ile Efraimin elinden, ve bütün İsrailin artakalanlarından, ve bütün Yahuda ve Benyaminden, ve Yeruşalimde oturanlardan, eşik bekçileri Levililerin topladıkları ve Allah evine getirilen gümüşü ona verdiler. Ve onu RAB evinin işine konulan işçilerin eline verdiler; onlar da evi yenilemek ve onarmak için RAB evinde işliyen işçilere verdiler; ve yonulmuş taşlar, ve çatı için ve Yahuda kırallarının harap ettikleri evlerin kirişleri için kereste satın alsınlar diye dülgerlere ve yapıcılara verdiler. Ve bu adamlar işi sadakatla yaptılar; ve işi ilerletmek için onları üzerine işbaşı olanlar Merari oğullarından Levililer, Yahat ve Obadya; ve Kohatî oğullarından Zekarya ve Meşullam, ve musiki âletlerinde bütün anlayışlı olan Levililerdi. Ve bunlar yük taşıyanların da üzerinde idiler, ve her çeşit hizmette bütün iş görenleri ilerlettiler; Levililerden kâtipler, ve memurlar, ve kapıcılar da vardı. Ve RAB evine getirilmiş olan gümüşü çıkardıkları zaman, kâhin Hilkiya Musanın elile verilmiş olan RABBİN şeriat kitabını buldu. Ve Hilkiya cevap verip kâtip Şafana dedi: RAB evinde şeriat kitabını buldum. Ve Hilkiya kitabı Şafana verdi. Ve Şafan kitabı kırala götürdü, ve kırala da haber getirip dedi: Kullarının eline verilmiş olan her şeyi yapıyorlar. Ve RAB evinde bulunan gümüşü boşalttılar, ve onu memurların ve işçilerin eline verdiler. Ve kâtip Şafan kırala bildirip dedi: Kâhin Hilkiya bana bir kitap verdi. Ve Şafan kıralın önünde ondan okudu. Ve vaki oldu ki, kıral şeriat sözlerini işitince esvabını yırttı. Ve kıral Hilkiyaya, ve Şafanın oğlu Ahikama, ve Mikanın oğlu Abdona, ve kâtip Şafana, ve kıralın kulu Asayaya emredip dedi: Gidin, benim için ve İsrailde ve Yahudada artakalanlar için, bulunan bu kitabın sözleri hakkında RABDEN sorun; çünkü RABBİN üzerimize dökülmüş olan kızgınlığı büyüktür, çünkü babalarımız bu kitapta yazılmış olan her şeye göre yapmak için RABBİN sözünü tutmadılar. Ve Hilkiya ile kıralın emrettiği adamlar, esvap bekçisi Hasranın oğlu, Tokhatın oğlu Şallumun karısı peygamber Hulda kadına gittiler, ve kadın Yeruşalimde ikinci mahallede oturuyordu; ve ona olduğu gibi söylediler. Ve onlara dedi: İsrailin Allahı RAB şöyle diyor: Sizi bana gönderen adama anlatın, RAB şöyle diyor: İşte, ben bu yerin üzerine, ve onda oturanların üzerine kötülüğü, Yahuda kıralının önünde okudukları kitapta yazılı olan bütün lânetleri getireceğim. Mademki ellerinin bütün işlerile beni öfkelendirmek için beni bırakıp başka ilâhlara buhur yaktılar; bundan ötürü bu yerin üzerine kızgınlığım döküldü, ve sönmiyecektir. Fakat RABDEN sormak için sizi gönderen Yahuda kıralına şöyle diyeceksiniz: İsrailin Allahı RAB şöyle diyor: Senin işittiğin sözlere gelince, mademki yüreğin yumuşadı, ve bu yere karşı, ve onda oturanlara karşı Allahın sözlerini işitince onun önünde kendini alçalttın, ve benim önümde kendini alçaltıp esvabını yırttın, ve önümde ağladın; ben de seni işittim, RAB buyurur. İşte, ben seni atalarına katacağım, ve kabrine selâmetle konulacaksın, ve bu yerin üzerine ve onda oturanların üzerine getireceğim bütün belâları gözlerin görmiyecek. Ve kırala haber getirdiler. Ve kıral gönderip Yahudanın ve Yeruşalimin bütün ihtiyarlarını topladı. Ve kıral, bütün Yahuda adamları, ve Yeruşalimde oturanlar, ve kâhinler, ve Levililer, ve büyükten küçüğe kadar bütün kavm RABBİN evine çıktılar; ve RABBİN evinde bulunmuş olan ahit kitabının bütün sözlerini onlara işittirerek okudu. Ve kıral kendi yerinde durdu, ve RABBİN ardınca yürümek için, ve onun emirlerini ve şehadetlerini, ve kanunlarını bütün yüreğile, ve bütün canı ile tutmak için, bu kitapta yazılmış olan bu ahdin sözlerini yapmak için RABBİN önünde ahit kesti. Ve Yeruşalimde ve Benyaminde bulunanların hepsini bu ahde soktu. Ve Yeruşalimde oturanlar atalarının Allahı, Allahın ahdine göre yaptılar. Ve Yoşiya İsrail oğullarının bütün memleketlerinde mekruh şeylerin hepsini kaldırdı, ve İsrailde bulunanlara, Allahları RABBE kulluk etsinler diye, hepsine kulluk ettirdi. Onun bütün günlerinde atalarının Allahı RABBİN ardından sapmadılar.
2.TARİHLER 34:8-33 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Yoşiya ülkeyi ve tapınağı arındırdıktan sonra, krallığının on sekizinci yılında Asalya oğlu Şafan'ı, kent yöneticisi Maaseya'yı ve Yoahaz oğlu devlet tarihçisi Yoah'ı Tanrısı RAB'bin Tapınağı'nı onarmaya gönderdi. Bunlar Tanrı'nın Tapınağı'na getirilen paraları götürüp Başkâhin Hilkiya'ya verdiler. Kapı nöbetçileri olan Levililer bu parayı Manaşşe ve Efrayim halkından, İsrail'in geri kalanından, bütün Yahudalılar'la Benyaminliler'den, Yeruşalim'de yaşayanlardan toplamışlardı. Paraları RAB'bin Tapınağı'ndaki işlerin başında bulunan denetçilere verdiler. Onlar da tapınağı yenileme ve onarma işinde çalışan işçilere ödediler. Yontma taş, Yahuda krallarının yıkılmaya terk ettiği yapıların kiriş ve bağlantı yerlerinin onarımı için kereste almaları için marangozlara, yapıcılara ödeme yapıldı. Çalışanlar işi özenle yaptılar. Başlarında yönetici olarak Levililer'den şu denetçiler vardı: Merari boyundan Yahat'la Ovadya, Kehat boyundan Zekeriya'yla Meşullam. Çalgı çalmakta usta olan Levililer yük taşıyan işçilerin sorumluluğunu aldılar ve her işi yapan işçileri denetlediler. Levililer'den bazıları da yazman, görevli, kapı nöbetçisi olarak çalıştılar. RAB'bin Tapınağı'na getirilen parayı çıkarırlarken, Kâhin Hilkiya Musa aracılığıyla verilmiş olan RAB'bin Yasa Kitabı'nı buldu. Yazman Şafan'a, “RAB'bin Tapınağı'nda Yasa Kitabı'nı buldum” diyerek kitabı ona verdi. Şafan kitabı krala götürerek, “Görevlilerin kendilerine verilen her işi yapıyorlar” diye haber verdi, “RAB'bin Tapınağı'ndaki paraları alıp denetçilerle işçilere verdiler.” Ardından, “Kâhin Hilkiya bana bir kitap verdi” diyerek kitabı krala okudu. Kral Kutsal Yasa'daki sözleri duyunca giysilerini yırttı. Hilkiya'ya, Şafan oğlu Ahikam'a, Mika oğlu Avdon'a, Yazman Şafan'a ve kendi özel görevlisi Asaya'ya şöyle buyurdu: “Gidin, bulunan bu kitabın sözleri hakkında benim için de, İsrail ve Yahuda halkının geri kalanı için de RAB'be danışın. RAB'bin bize karşı alevlenen öfkesi büyüktür. Çünkü atalarımız RAB'bin sözüne kulak asmadılar, bu kitapta yazılanlara uymadılar.” Hilkiya ile kralın gönderdiği adamlar varıp tapınaktaki giysilerin nöbetçisi Hasra oğlu Tokhat oğlu Şallum'un karısı Peygamber Hulda'ya danıştılar. Hulda Yeruşalim'de, İkinci Mahalle'de oturuyordu. Hulda onlara şöyle dedi: “İsrail'in Tanrısı RAB, ‘Sizi bana gönderen adama şunları söyleyin’ diyor: ‘Yahuda Kralı'nın önünde okunan kitapta yazılı bütün lanetleri, felaketi buraya da, burada yaşayan halkın başına da getireceğim. Beni terk ettikleri, elleriyle yaptıkları başka ilahlara buhur yakıp beni kızdırdıkları için buraya karşı öfkem alevlenecek ve sönmeyecek.’ “RAB'be danışmak için sizi gönderen Yahuda Kralı'na şöyle deyin: ‘İsrail'in Tanrısı RAB duyduğun sözlere ilişkin diyor ki: Madem burası ve burada yaşayanlarla ilgili sözlerimi duyunca yüreğin yumuşadı, kendini alçalttın, evet, önümde kendini alçalttın, giysilerini yırtıp huzurumda ağladın, ben de yalvarışını işittim. Böyle diyor RAB. Seni atalarına kavuşturacağım, esenlik içinde mezarına gömüleceksin. Buraya ve burada yaşayanlara getireceğim büyük felaketi görmeyeceksin.’ ” Hilkiya ile yanındakiler bu sözleri krala ilettiler. Kral Yoşiya haber gönderip Yahuda ve Yeruşalim'in bütün ileri gelenlerini topladı. Sonra Yahudalılar, Yeruşalim'de yaşayanlar, kâhinler, Levililer, büyük küçük herkesle birlikte RAB'bin Tapınağı'na çıktı. RAB'bin Tapınağı'nda bulunmuş olan Antlaşma Kitabı'nı baştan sona kadar herkesin duyacağı biçimde okudu. Özel yerinde durarak RAB'bin yolunu izleyeceğine, buyruklarını, öğütlerini, kurallarını candan ve yürekten uygulayacağına, bu kitapta yazılı antlaşmanın koşullarını yerine getireceğine ilişkin RAB'bin huzurunda antlaşma yaptı. Sonra oradaki Yeruşalim ve Benyamin halkına bu antlaşmaya bağlı kalacaklarına ilişkin ant içirtti. Yeruşalim'de yaşayanlar Tanrı'nın, atalarının Tanrısı'nın antlaşmasına bağlı kaldılar. Yoşiya İsrail topraklarından bütün iğrenç putları kaldırttı. İsrail'de kalan halkın Tanrıları RAB'be kulluk etmelerini sağladı. Kral yaşadığı sürece halk atalarının Tanrısı RAB'bin ardınca yürümekten vazgeçmedi.