MARKOS 8:22-38

Beytsayda'ya vardılar. İsa'ya kör bir adam getirip ona dokunsun diye yalvardılar. İsa adamı elinden tutup kasabanın dışına çıkardı. Gözlerini tükürükle ıslattı, ellerini adamın üstüne koyup sordu: “Bir şey görüyor musun?” Adam baktığında, “İnsanları görüyorum” dedi, “Ağaçlara benziyorlar, ama yürüyorlar!” Bunun üzerine İsa ellerini onun gözlerine koydu. Adam dikkatle baktı ve ışığa kavuştu. Her şeyi açık seçik gördü. İsa onu evine gönderirken, “Kasabaya uğrama” dedi. İsa öğrencileriyle birlikte Filippi Sezariyesi kasabalarına gitti. Yolda giderken öğrencilerine, “İnsanlar benim kim olduğumu söylüyorlar?” diye sordu. Onların karşılığı şu oldu: “Kimi Vaftizci Yahya, kimi İlyas, kimi de peygamberlerden biridir diyor.” İsa sordu: “Ya siz ne dersiniz? Sizce ben kimim?” Petrus, “Sen Mesih'sin” diye yanıtladı. Bunun üzerine İsa kendisine ilişkin kimseye bir şey söylememeleri için onları uyardı. Bundan sonra İsa İnsanoğlu'nun çok acı çekmesinin, ileri gelenler, başkâhinler ve dinsel yorumcularca yadsınmasının, öldürülmesinin ve üç gün sonra dirilmesinin gerekli olduğunu öğrencilere öğretmeye başladı. Bunu açıkça bildirdi. Petrus O'nu bir yana çekip payladı. İsa da dönüp öğrencilerine bakarak Petrus'u azarladı: “Geri çekil, ey şeytan! Çünkü Tanrı'ya ilişkin olanları değil, insanlara ilişkin olanları düşünüyorsun.” Sonra öğrencilerle birlikte halkı yanına çağırıp şöyle dedi: “Ardımdan gelmek isteyen kendini inkar etsin; çarmıhını taşıyarak ardımdan gelsin. Çünkü canını kurtarmak isteyen onu yitirecektir. Ama bana ve Sevindirici Haber'e bağlılık nedeniyle her kim canını yitirirse onu kurtaracaktır. İnsan tüm dünyayı kazanıp da canını yitirirse bunun ona ne yararı olur? Çünkü insan canına karşılık ne verebilir? Her kim şu tanrıtanımaz, günahkâr kuşakta bana ve sözlerime bağlılıktan utanç duyarsa, İnsanoğlu da Babası'nın yüceliğinde kutsal meleklerle birlikte gelişinde o kişiden utanç duyacaktır.”