LUKA 7:39-50

İsa'yı yemeğe çağıran Ferisi durumu görünce, “Bu adam bir peygamber olsaydı, kendisine dokunan şu kadının kim ve ne tür biri olduğunu bilirdi!” diye mırıldandı, “Çünkü günahlıdır o.” İsa, “Simun, sana bir şey diyeceğim” dedi. O da, “Söyle, öğretmenim” dedi. İsa konuşmayı sürdürdü: “Bir adama iki kişinin borcu vardı. Birinin borcu beş yüz dinardı, öbürünün ise elli dinar. Ödeyecek güçleri olmadığından, adam her ikisine de borcu bağışladı. Bunlardan hangisi onu daha çok sevecek?” Simun, “Sanırım, kendisine daha çok bağışlanan” diye yanıtladı. İsa, “Doğru düşündün” dedi. Sonra gözlerini kadına dikerek Simun'a, “Bu kadını görüyor musun?” dedi, “Senin evine geldim, ayaklarım için su getirmedin. Ama o gözyaşlarıyla ayaklarımı ıslattı, saçlarıyla da kuruladı. Beni öpmedin bile. Ama içeri girdim gireli, o ayaklarımı öpmeden duramıyor. Başımı yağla ovmadın. Ama o ayaklarımı güzel kokulu yağla ovdu. Bu nedenle, sana derim ki, onun pek çok olan günahları bağışlandı. Çünkü o çok sevgi gösterdi. Oysa az bağışlanan az sever.” Sonra kadına, “Günahların bağışlandı” dedi. Sofrada oturanlar, “Kim bu?” diye mırıldandılar, “Günahları bile bağışlıyor!” İsa kadına, “İmanın seni kurtardı” dedi, “Esenlikle git!”