Luka 3:1-14

K AYSER Tiberiusun saltanatının on beşinci yılında, Pontuslu Pilatus Yahudiye valisi, Hirodes Galile reisirubu, kardeşi Filipus İturea ve Trahonitis havalisi reisirubu, Lisanyas Abilini reisirubu, Hanna ile Kayafa başkâhin bulundukları zamanda, çölde Zekeriyanın oğlu Yahyaya Allahın sözü geldi. Kendisi de Erden etrafındaki bütün havaliye, günahların bağışlanması için tövbe vaftizini vâzederek geldi. Nasıl ki, İşaya peygamberin sözleri kitabında yazılmıştır: “Çölde çağıranın sesi: Rabbin yolunu hazırlayın, Onun yollarını düz edin. Her dere doldurulacak, Her dağ ve tepe alçaltılacaktır; İğri olan doğrulacak, Sarp yollar düz olacaktır; Ve bütün beşer Allahın kurtarışını görecektir.” İmdi kendisi tarafından vaftiz olunmak için çıkıp gelen kalabalıklara dedi: Ey engerekler nesli, gelecek öfkeden kaçmağı size kim gösterdi? İmdi tövbeye lâyık semereler çıkarın, ve: Babamız İbrahimdir, diye içinizden söylemeğe başlamayın; çünkü size derim ki, Allah şu taşlardan İbrahime evlât kaldırmağa kadirdir. Zaten balta da ağaçların kökü dibinde yatıyor; imdi iyi meyva vermiyen her ağaç kesilir, ve ateşe atılır. Halk da kendisinden: Öyle ise, ne yapalım? diye sordular. Cevap verip onlara dedi: İki gömleği olan hiç olmıyana versin; yiyeceği olan kimse de böylece yapsın. Vergi mültezimleri de vaftiz olunmak için gelip ona dediler: Muallim, biz ne yapalım? Yahya onlara dedi: Size tayin edilenden fazlasını almak için zor etmeyin. Askerler de ona: Ya biz ne yapalım? diye sordular. Onlara: Kimseyi sıkıştırıp soymayın, ne de kimseyi haksız yere tehdit edin; tayınlarınızla kanaat eyleyin, dedi.