Yeşu 7:1-10

F AKAT İsrail oğulları tahsis olunan şey hakkında hainlik ettiler; çünkü Yahuda sıptından Zerah oğlu, Zabdi oğlu, Karmi oğlu Akan tahsis olunan şeyden aldı; ve İsrail oğullarına karşı RABBİN öfkesi alevlendi. Ve Yeşu Erihadan, Beyt-elin şarkında, Beyt-avenin yanında olan Aya adamlar gönderip onlara dedi: Çıkın, ve memleketi çaşıtlayın. Ve adamlar çıkıp Ayı çaşıtladılar. Ve Yeşuun yanına döndüler, ve ona dediler: Bütün kavm çıkmasın; ancak iki yahut üç bin kişi kadar çıkıp Ayı vursunlar; bütün kavmı oraya kadar yorma; çünkü onlar azdırlar. Ve oraya kavmdan üç bin kişi kadar çıktılar; ve Ay adamlarının önünde kaçtılar. Ve Ay adamları onlardan otuz altı kişi kadar vurdular; ve onları kapının önünden Şebarime kadar kovaladılar, ve onları inişte vurdular; ve kavmın yürekleri eriyip su gibi oldu. Ve Yeşu esvabını yırttı, ve kendisi ve İsrail ihtiyarları RABBİN sandığı önünde akşama kadar yere kapandılar, ve başları üzerine toprak saçtılar. Ve Yeşu dedi: Ah, ya Rab Yehova, bizi Amorîlerin eline vermek, bizi yok ettirmek için bu kavmı niçin Erdenden geçirdin? keşke kanaat edip Erdenin ötesinde otursaydık! Ah, ya Rab, İsrail düşmanlarının önünde sırtlarını çevirdikten sonra ne diyeyim! Çünkü Kenânlılar, ve diyarın bütün halkı işitecekler, ve bizi saracaklar, ve yeryüzünden adımızı kesecekler, ve kendi büyük ismin için ne yapacaksın? Ve RAB Yeşua dedi: Kalk; niçin böyle yüz üstü düşmüşsün?