Yeremya 22:20-30

Libnana çık da feryat et; ve Başanda sesini yükselt, ve Abarimden feryat et; çünkü senin bütün oynaşların kırıldılar. İşin iyi giderken sana söyledim; fakat: Dinlemem, dedin. Çocukluğundan beri yolun budur; sözümü dinlemezsin. Senin bütün çobanlarını yel otlatacak, ve oynaşların sürgüne gidecek; o zaman bütün kötülüğün yüzünden gerçekten utanacaksın, ve rüsvay olacaksın. Ey sen, Libnanda oturan, yuvasını erz ağaçlarında kuran, sana doğuran bir kadın gibi sancılar, ağrılar, gelince, ne acınacak halde olacaksın! Yahuda kıralı Yehoyakimin oğlu Konya sağ elimin üzerinde mühür yüzüğü bile olsaydı, varlığım hakkı için, RAB diyor, yine seni ondan çıkarırdım; ve senin canını arıyanların eline, ve kendilerinden yıldığın adamların eline, Babil kıralı Nebukadretsarın eline ve Kildanîlerin eline seni vereceğim. Ve seni, ve seni doğuran ananı, orada doğmadığınız başka bir diyara atacağım; ve orada öleceksiniz. Fakat oraya, canlarının dönmek istediği diyara, dönmiyecekler. Bu Konya kişi hor görülmüş kırık bir çömlek midir? kimsenin beğenmediği bir kap mıdır? niçin kendisi ve zürriyeti dışarı atıldılar, ve bilmedikleri diyara atıldılar? Diyar, ey diyar, RABBİN sözünü dinle, ey diyar! RAB şöyle diyor: Bu adamı çocuksuz, günlerinde işi iyi gitmiyecek bir adam olarak yazın; çünkü artık işi iyi gidip Davud tahtı üzerinde oturan, ve Yahudaya saltanat eden onun zürriyetinden kimse olmıyacak.