İBRANİLERE 6:11-20

Ve arzu ediyoruz ki, ümidin tamamlığı için, her biriniz sonuna kadar ayni gayreti göstersin, ta ki, tembel değil, fakat iman ve sabır vasıtası ile vaitlere varis olanlara uyanlar olasınız. Çünkü Allah İbrahime vadettiği zaman, daha büyük birinin hakkı için yemin edemediğinden kendi kendi üzerine and ederek dedi: “Gerçekten seni ziyadesile mubarek kılacağım, ve seni ziyadesile çoğaltacağım.” Ve böylece sabretmiş olarak vade erişti. Çünkü insanlar daha büyüğün hakkı için yemin ederler; ve onların indinde, ispat için her münazaanın sonu yemindir. Allah bunda kendi muradının değişmezliğini vadin varislerine daha ziyade göstermeği murat ederek yeminle araya girdi; ta ki, önümüze konulan ümidi tutmak için sığınan bizler, Allahın onlarda yalan söylemesi imkânsız olan iki değişmez şeyler vasıtası ile kuvvetli teselliye malik olalım; can lengeri gibi emin ve metin olan o ümidimiz vardır ki, perdenin iç tarafına girer; oraya önden gidenimiz, İsa, Melkisedek tertibi üzre ebediyen başkâhin olarak girmiştir.