II. Samuel 7:1-29

V E vaki oldu ki, kıral evinde oturup, RAB ona çepçevre bütün düşmanlarından rahat verince, kıral peygamber Natana dedi: Bak, ben erz ağacından bir evde oturuyorum, fakat Allahın sandığı perdeler içinde duruyor. Ve Natan kırala dedi: Git, yüreğinde olanın hepsini yap; çünkü RAB seninle beraberdir. Ve o gece vaki oldu ki, Natana RABBİN şu sözü geldi: Git, ve kulum Davuda söyle: RAB şöyle diyor: Oturmam için sen mi bana ev yapacaksın? çünkü İsrail oğullarını Mısırdan çıkardığım günden bugüne kadar bir evde oturmadım, fakat çadırda ve meskende olarak yürüdüm. Bütün İsrail oğulları ile beraber yürüdüğüm yerlerin hepsinde, kavmımı, İsraili gütmek için kendilerine emrettiğim İsrail sıptlarından birine: Niçin bana erz ağacından bir ev yapmadınız, diye bir söz söyledim mi? Ve şimdi kulum Davuda şöyle diyeceksin: Orduların RABBİ şöyle diyor: Kavmım üzerine, İsrail üzerine hükümdar olmak üzre seni ağıldan, koyunların ardından aldım; ve yürüdüğün her yerde seninle beraber oldum, ve senin önünden bütün düşmanlarını söküp attım; ve sana dünyada olan büyüklerin adı gibi büyük bir ad yapacağım. Ve kavmım İsrail için bir yer tayin edeceğim, ve onu dikeceğim, ve yerinde oturup artık sarsılmıyacak; ve artık kötülük oğulları evelki gibi, ve kavmım İsrail üzerine hâkimler emrettiğim günden beri olduğu gibi onları alçaltmıyacaklardır; ve sana bütün düşmanlarından rahat vereceğim. RAB senin için ev yapacağını da RAB sana bildiriyor. Ve senin günlerin dolup atalarınla uyuyacağın zaman, sulbünden çıkacak zürriyetini senden sonra durduracağım, ve onun kırallığını pekiştireceğim. O benim ismime ev yapacaktır, ve kırallığının tahtını ebediyen sabit kılacağım. Ben ona baba olacağım, ve o bana oğul olacaktır; eğer kötülük işlerse, onu insanlar değneğile, adam oğullarının vuruşları ile tedip edeceğim; fakat senin önünden kaldırdığım Sauldan inayetimi geri aldığım gibi ondan alınmıyacaktır. Ve senin evin ve kırallığın senin önünde ebediyen emniyette olacaktır; tahtın ebediyen sabit olacaktır. Ve Natan Davuda bütün bu sözlere göre, ve bütün bu rüyete göre söyledi. Ve kıral Davud içeri girip RABBİN önünde oturdu, ve dedi: Ya Rab Yehova, ben kimim, ve evim nedir ki, beni buraya kadar getirdin? Ya Rab Yehova, bu senin gözünde küçük bir şey göründü de, uzun bir vakit için kulunun evi hakkında da söyledin; ve insanların tarzına göre, ya Rab Yehova! Ve Davud sana daha ne söyliyebilir? çünkü kulunu sen bilirsin, ya Rab Yehova. Kuluna bildirmek için bütün bu büyüklüğü kendi sözünün uğrunda ve kendi yüreğine göre yaptın. Bunun için, ya Rab Allah, büyüksün; çünkü kulaklarımızla işittiklerimizin hepsine göre senin gibisi yoktur, ve senden başka Allah yoktur. Ve senin kavmın gibi, İsrail gibi dünyada hangi bir millet vardır ki, Allah onu kendisi için kavm olarak kurtarmak, ve kendisine bir isim yapmak, ve sizin için büyük şeyler yapmak, ve Mısırdan, milletlerden, ve onların ilâhlarından kurtardığı kavmının önünde memleketi için korkunç şeyler yapmak üzre yürümüş olsun? Ve kavmın İsraili kendine ebediyen kavm olarak kendin için sabit kıldın; ve sen, ya RAB, onlara Allah oldun. Ve şimdi, ya RAB Allah, kulun hakkında ve evi hakkında söylediğin sözü ebediyen durdur, ve söylediğin gibi yap. Ve: Orduların RABBİ İsrail üzerine Allahtır, diye ismin ebediyen büyütülsün; ve kulun Davudun evi senin önünde sabit olsun. Çünkü sen, orduların RABBİ, İsrailin Allahı: Senin için ev yapacağım, diyerek kulunun kulağını açtın; bundan dolayı bu kulun bu duayı etmeğe cesaret buldu. Ve şimdi, ya Rab Yehova, sen Allahsın, ve sözlerin hakikattir, ve kuluna bu iyi şeyi vadettin; ve ebediyen senin önünde olsun diye kulunun evini mubarek kılmak şimdi sana hoş görünsün; çünkü, ya Rab Yehova, sen söyledin; ve kulunun evi senin bereketinle ebediyen mubarek kılınsın.