SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 19:8-23

Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur. Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur. Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir. Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır. Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir. Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir. Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır. Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır. Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür. Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir. Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma. Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir. Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın. İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır. İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir. RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.