LUKA 7:1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10
LUKA 7:1 TCL02
İsa, kendisini dinleyen halka bütün bu sözleri söyledikten sonra Kefarnahum'a gitti.
LUKA 7:2 TCL02
Orada bir yüzbaşının çok değer verdiği kölesi ölüm döşeğinde hasta yatıyordu.
LUKA 7:3 TCL02
İsa'yla ilgili haberleri duyan yüzbaşı, gelip kölesini iyileştirmesini rica etmek üzere O'na Yahudiler'in bazı ileri gelenlerini gönderdi.
LUKA 7:4 TCL02
Bunlar İsa'nın yanına gelince içten bir yalvarışla O'na şöyle dediler: “Bu adam senin yardımına layıktır.
LUKA 7:5 TCL02
Çünkü ulusumuzu seviyor. Havramızı yaptıran da kendisidir.”
LUKA 7:6 TCL02
İsa onlarla birlikte yola çıktı. Eve yaklaştığı sırada, yüzbaşı bazı dostlarını yollayıp O'na şu haberi gönderdi: “Ya Rab, zahmet etme; evime girmene layık değilim.
LUKA 7:8 TCL02
Ben de buyruk altında bir görevliyim, benim de buyruğumda askerlerim var. Birine, ‘Git’ derim, gider; ötekine, ‘Gel’ derim, gelir; köleme, ‘Şunu yap’ derim, yapar.”
LUKA 7:9 TCL02
Bu sözleri duyan İsa yüzbaşıya hayran kaldı. Ardından gelen kalabalığa dönerek, “Size şunu söyleyeyim” dedi, “İsrail'de bile böyle iman görmedim.”
LUKA 7:10 TCL02
Gönderilenler eve döndüklerinde köleyi iyileşmiş buldular.