YouVersion Logo
Search Icon

YUHANNA 4:27, 28-29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54

YUHANNA 4:27 TCL02

Bu sırada İsa'nın öğrencileri geldiler. O'nun bir kadınla konuşmasına şaştılar. Bununla birlikte hiçbiri, “Ne istiyorsun?” ya da, “O kadınla neden konuşuyorsun?” demedi.

YUHANNA 4:28-29 TCL02

Sonra kadın su testisini bırakarak kente gitti ve halka şöyle dedi: “Gelin, yaptığım her şeyi bana söyleyen adamı görün. Acaba Mesih bu mudur?”

YUHANNA 4:30 TCL02

Halk da kentten çıkıp İsa'ya doğru gelmeye başladı.

YUHANNA 4:31 TCL02

Bu arada öğrencileri O'na, “Rabbî, yemek ye!” diye rica ediyorlardı.

YUHANNA 4:32 TCL02

Ama İsa, “Benim, sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var” dedi.

YUHANNA 4:33 TCL02

Öğrenciler birbirlerine, “Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?” diye sordular.

YUHANNA 4:34 TCL02

İsa, “Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O'nun işini tamamlamaktır” dedi.

YUHANNA 4:35 TCL02

“Sizler, ‘Ekinleri biçmeye daha dört ay var’ demiyor musunuz? İşte, size söylüyorum, başınızı kaldırıp tarlalara bakın. Ekinler sararmış, biçilmeye hazır!

YUHANNA 4:36 TCL02

Eken ve biçen birlikte sevinsinler diye, biçen kişi şimdiden ücretini alır ve sonsuz yaşam için ürün toplar.

YUHANNA 4:37 TCL02

‘Biri eker, başkası biçer’ sözü bu durumda doğrudur.

YUHANNA 4:38 TCL02

Ben sizi, emek vermediğiniz bir ürünü biçmeye gönderdim. Başkaları emek verdiler, siz ise onların emeğinden yararlandınız.”

YUHANNA 4:39 TCL02

O kentten birçok Samiriyeli, “Yaptığım her şeyi bana söyledi” diye tanıklık eden kadının sözü üzerine İsa'ya iman etti.

YUHANNA 4:40 TCL02

Samiriyeliler O'na gelip yanlarında kalması için rica ettiler. O da orada iki gün kaldı.

YUHANNA 4:41 TCL02

O'nun sözü üzerine daha birçokları iman etti.

YUHANNA 4:42 TCL02

Bunlar kadına, “Bizim iman etmemizin nedeni artık senin sözlerin değil” diyorlardı. “Kendimiz işittik, O'nun gerçekten dünyanın Kurtarıcısı olduğunu biliyoruz.”

YUHANNA 4:43 TCL02

Bu iki günden sonra İsa oradan ayrılıp Celile'ye gitti.

YUHANNA 4:44 TCL02

İsa'nın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygı görmediğine tanıklık etmişti.

YUHANNA 4:45 TCL02

Celile'ye geldiği zaman Celileliler O'nu iyi karşıladılar. Çünkü onlar da bayram için gitmişler ve bayramda O'nun Yeruşalim'de yaptığı her şeyi görmüşlerdi.

YUHANNA 4:46 TCL02

İsa yine, suyu şaraba çevirdiği Celile'nin Kana Köyü'ne geldi. Orada saraya bağlı bir memur vardı. Oğlu Kefarnahum'da hastaydı.

YUHANNA 4:47 TCL02

Adam, İsa'nın Yahudiye'den Celile'ye geldiğini işitince yanına gitti, evine gelip ölmek üzere olan oğlunu iyileştirmesi için O'na yalvardı.

YUHANNA 4:48 TCL02

İsa adama, “Sizler belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz” dedi.

YUHANNA 4:49 TCL02

Saray memuru İsa'ya, “Efendim, çocuğum ölmeden yetiş!” dedi.

YUHANNA 4:50 TCL02

İsa, “Git, oğlun yaşayacak” dedi. Adam, İsa'nın söylediği söze iman ederek gitti.

YUHANNA 4:51 TCL02

Daha yoldayken köleleri onu karşılayıp oğlunun yaşadığını bildirdiler.

YUHANNA 4:52 TCL02

Adam onlara, oğlunun iyileşmeye başladığı saati sordu. “Dün öğle üstü saat birde ateşi düştü” dediler.

YUHANNA 4:53 TCL02

Baba bunun, İsa'nın, “Oğlun yaşayacak” dediği saat olduğunu anladı. Kendisi ve bütün ev halkı iman etti.

YUHANNA 4:54 TCL02

İsa, bu ikinci belirtiyi de Yahudiye'den Celile'ye döndükten sonra gerçekleştirdi.