लुका 13 Popüler Kutsal Kitap Ayetleri

Paylaş

तसौ येसुइ जुबाप देहिन् बोल्‍लोकुन्, “साङ्‌रो दिहाँरक्‌भटे भिट्‌र पोस्बाक् बल करह। मुँइ तोहोरानि बोल्‍मेहेर्ला, थुप्‍रोयजेना साङ्‌रो दिहाँरक्‌भटे भिट्‌र पोस्बा खोजेटौ पोस्बासेहे नाप्पारथ्‌।

ओछि एक्‌जेना अठार बर्स आगारिहिंसौ भुते छुइबानाइ बेरामि भेल अइमाइ मानुस रैल्हक्। उ अइमाइ कोंक्‍टो भेइबानाइ सोंझो ठध्‍याबाउ नहिंपार्लाहार भेहिन् सक्‍ल रैल्हक्। येसुइ उ अइमाइलाइ देखिबानाइ आफ्निक् आगारि हाँख्‍राइबानाइ यन्हिं बोल्‍लोकुन्, “अ अइमाइस्ले, असौ तुँइ आफ्निक् बेरामिक्‌भटे छुट्‌कारा पाओइबे।”

तसौ येसुइ ओक्‌राक् उप्‍रै आफ्निक् हाथ धरिदेलकुन् आउँ उ ताट्‌काले सोंझो भेहिन् परमेस्वरक् पर्‌सन्सा कर्बा ठाल्‍लक्।

तर अख्‍नि पाछु पोर्लाहारलक् उ बेलाइ आगारि भेट्‌थ्ला, आउँ आगारि भेलाहारलक् उटाकै पाछु पोरोट्‌थ्ला।”

तसौ उ घरक् मालिके उठिबानाइ दिहाँर टाकैस् आउँ तोहोराखर्ह्‌वाइसेहे बाहारक्‌भरे दिहाँर ढक्‌ढकातिहि यन्हिं बाजहला, ‘मालिक, दिहाँर उद्‌रिदेहेना!’ तसौ उ घरक् मालिके भिट्‌रक्‌भरे यन्हिं बोलेट्‌थ्ला, ‘तोहोराखर्ह्‌वा कुन्‌खर्‌हा हाँ आउँ कछिसौ आइल? मुँइ तोहोरालाइ नाँचिन्हम्।’

ओरोङौ बोइने! दिठाहो, मुँइ तोहोरानि बोल्‍मेहेर्ला, तोहोराखर्ह्‌वाइ आफ्नि-आफ्निक् पापलाइ मानिलेहिन् नहिंछारिगलेहे बुनेमा तोहोरौखर्ह्‌वा आको नास भेहिन् जाहोला।”

भेटौसुधा उ मालिके अज्झ यन्हिं बोलेट्‌थ्ला, ‘तोहोराखर्ह्‌वा कुन्‌खर्‌हा? आउँ कछिसौ आउहे? मुँइ नाँचिन्हम्। ए दुस्ट काम कर्लाहारेहेलक्, यछिसौ जाइहालह!’

येसुइ अज्झउ थुप्‍रोय कहिनलक् बोल्‍लाहा, “परमेस्वरक् राज्जेलाइ मुँइ किसक्‌सङ्‌हिं दाँज्बा? परमेस्वरक् राज्जे किवाक् परौ रहेला? यि ता कुन्हुँ मानुसे बारिमा छर्ल रायोक् बिचहँनक् परौ हो उ उठिबानाइ बर्‌हेला आउँ बर्के भेनेसौ ओक्‌राक् हाङालकै चरै-चुर्गुनिलके अट्‌थ्‍रा बानाट्‌थ्ला।”