Yeşua kentlerden birindeyken, işte, cüzamla dolu bir adam geldi. Adam Yeşua’yı görünce yüzüstü yere kapandı. O’na, “Efendimiz, istersen beni temiz kılabilirsin” diyerek yalvardı.
Yeşua elini uzattı ve ona dokunup, “İsterim. Temiz ol!” dedi.
Hemen cüzam onu terk etti.