Malagasy - Roman Catholic Version 2010 (NT) Drama based on text Malagasy Catholic Bible 2003

<div class="version vid814 iso6393plt" data-vid="814" data-iso6393="plt">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JHN.4">
 <div class="label">4</div><div class="s">Fanambar&#224;na ny Mpamonjy an&#8217;izao tontolo izao tamin&#8217;ny Samaritanina</div><div class="p"> 1Nony fantatry ny Tompo fa ren&#8217;ny Farisianina hoe maromaro kokoa ny mpianatr&#8217;i Jesoa sy ny olona ataony batemy noho ny an&#8217;i Joany 2- na dia tsy izy aza fa ny mpianany no nanao batemy ny olona, - 3dia niala tany Jodea Izy ka nankany Galilea indray. 4Ary tsy maintsy hamaky an&#8217;i Samaria Izy, 5ka tonga tany amin&#8217;ny tan&#224;nan&#8217;i Samaria anankiray atao hoe Sikara, akaikin&#8217;ny saha nomen&#8217;i Jak&#244;ba an&#8217;i Josefa zanany; 6teo no nisy ny fantsakan&#8217;i Jak&#244;ba. Ary sasatry ny dia nalehany i Jesoa ka nipetraka tsotra izao teo amoron&#8217;ny fantsakana, tokony ho tamin&#8217;ny ora fahenina#4,6 Ny ora fahenina. Mitatao vovonana..</div><div class="p"> 7Dia inty nisy vehivavy Samaritanina anankiray tonga teo hantsaka rano, ka hoy i Jesoa taminy: &#171;Mba omeo kely Aho hosotroiko&#187; 8fa lasa nankany an-tan&#224;na hividy hanina ny mpianany. 9Dia hoy ilay vehivavy Samaritanina taminy: &#171;Nahoana Ianao no Jody ka no mangataka rano hosotroina amiko, nefa aho vehivavy Samaritanina?&#187; (Fa tsy mifankahay moa ny Jody sy ny Samaritanina). 10Namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: &#171;Raha fantatrao mantsy ny fanomezan&#8217;Andriamanitra sy Izay milaza aminao hoe: Mba omeo kely Aho hosotroiko, dia ianao indray aza no ho nangataka taminy ka homeny rano velona.&#187; 11Hoy ravehivavy taminy: &#171;Ianao, Tompoko, tsy manan-kanovozana, ary ny fantsakana lalina; ka aiza ange no hahazoanao izany rano velona izany? 12Ianao angaha lehibe noho i Jak&#244;ba razantsika, izay nahazoanay ity fantsakana ity sy nisotro teto na ny tenany, na ny zanany mbamin&#8217;ny bibiny?&#187; 13Dia hoy i Jesoa namaly azy: &#171;izay rehetra misotro amin&#8217;ity rano ity mbola hangetaheta ihany; fa izay hisotro amin&#8217;ny rano homeko azy no tsy hangetaheta mandrakizay, 14satria ny rano homeko azy#4,13-15 Ny rano izay homeko. Ny Fanahy Masina, ny fahasoavana., dia ho tonga loharano miboiboika ao anatiny hatrany amin&#8217;ny fiainana mandrakizay.&#187; 15Ka hoy ravehivavy taminy: &#171;Omeo amin&#8217;izany rano izany re aho, Tompoko, mba tsy hangetaheta intsony, dia tsy hankat&#7923; hantsaka koa.&#187; 16Fa hoy i Jesoa taminy: &#171;Mandehana miantsoa ny vadinao, ka mankanesa at&#7923;.&#187; 17&#171;Tsy manam-bady aho,&#187; hoy ravehivavy. Dia hoy i Jesoa taminy: &#171;Marina ny filazanao hoe: tsy manam-bady aho; 18fa efa nanam-bady indimy ianao, ary tsy vadinao ilay itoeranao ankehitriny, ka marina ny voalazanao.&#187; 19Dia hoy ravehivavy taminy: &#171;Tompoko, hitako fa Mpaminany ianao. 20Ny razanay nivavaka teo amin&#8217;io tendrombohitra io, ary ianareo kosa milaza fa any Jerosalema no tsy maintsy ivavahana.&#187; 21Ary hoy i Jesoa taminy: &#171;Ravehivavy, minoa Ahy, fa tonga ny andro, ka tsy amin&#8217;io tendrombohitra io#4,21 Io tendrombohitra io dia Garizima, fivavahan&#8217;ireo Samaritanina. na any Jerosalema aza no hivavahanareo amin&#8217;ny Ray. 22Hianareo mivavaka amin&#8217;izay tsy fantatrareo, fa izahay no mivavaka amin&#8217;izay fantatray, satria avy amin&#8217;ny Jody ny famonjena. 23Fa ho avy ny andro, ary efa tonga sahady aza, izay hivavahan&#8217;ny mpivavaka marina amin&#8217;ny Ray amin&#8217;ny fanahy sy fahamarinana, fa ny mpivavaka aminy toy izany no tadiavin&#8217;ny Ray. 24Andriamanitra dia fanahy, ary izay mivavaka aminy tsy maintsy mivavaka amin&#8217;ny fanahy#4,23-24 Amin&#8217;ny Fanahy. Ao am-po indrindra no tena fivavahana; nefa tsy fandavana ny fomba ivelany sy ny trano voatokana ho trano fivavahana izany. sy fahamarinana.&#187; 25Dia namaly ravehivavy ka nanao taminy hoe: &#171;Fantatro fa avy ny Mesia (izay atao hoe Kristy); ka rehefa tonga Izy, dia hanambara amintsika ny zavatra rehetra.&#187; 26Hoy i Jesoa taminy: &#171;Izaho izay miresaka aminao izao no Izy.&#187;</div><div class="p"> 27Tamin&#8217;izay dia tonga ny mpianany ka gaga, satria vehivavy no niresahany; nefa tsy nisy nanao hoe: Inona no tadiavinao? na Ahoana no iresahanao aminy? 28Ravehivavy kosa tamin&#8217;izay dia nandao ny sininy ka lasa nankany an-tan&#224;na nilaza tamin&#8217;ny olona hoe: 29&#171;Andeha ianareo hizaha izao Lehilahy izao, fa nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra; ka izao angaha no Kristy?&#187; 30Dia nivoaka avy tao an-tan&#224;na ny olona hanatona an&#8217;i Jesoa. 31Mbola tsy tonga ny olona dia nanasa Azy ny mpianany nanao hoe: &#171;Hano, Raby &#244;.&#187; 32Fa hoy Izy taminy: &#171;Izaho manan-kanin-kohanina izay tsy fantatrareo.&#187; 33Dia nifampilaza hoe ny mpianany: &#171;Nisy olona nanati-javatra hohaniny angaha?&#187; 34Fa hoy i Jesoa tamin&#8217;izy ireo: &#171;Ny haniko dia ny manao ny sitrapon&#8217;Izay naniraka Ahy, sy ny manatanteraka ny asany. 35Moa tsy lazainareo fa mbola efa-bolana vao taom-pijinjana? Kanefa lazaiko aminareo: Atopazo ny masonareo, ka tazano ny eny an-tsaha, fa efa manopy mena#4,35 Efa manopy mena. Ny olona efa hibebaka sy miditra handray ny fanjakan&#8217;Andriamanitra no nantsoina amin&#8217;izany. sahady ny vary ka efa ho fijinja. 36Izay mijinja#4,36-38 Izay mijinja. Ny Ap&#244;st&#244;ly izany, fa nirahin&#8217;ny Tompo hijinja tao (and faha-38), ary Izy no mpamafy. dia mandray karama, ary mamory vokatra ho an&#8217;ny fiainana mandrakizay, mba hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. 37Fa amin&#8217;ity, marina ilay ohabolana hoe: Hafa no mamafy, hafa no mijinja. 38Nirahiko hijinja amin&#8217;izay tsy nasainareo ianareo; fa olon-kafa no niasa, ka ianareo no nanohy ny asany.&#187;</div><div class="p"> 39Maro ny Samaritanina tamin&#8217;izany tan&#224;na izany no nino Azy, noho ny tenin-dravehivavy nanao hoe: &#171;Nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra.&#187; 40Fa nony tonga teo aminy ny Samaritanina, dia nangataka Azy hitoetra tao aminy, ary nitoetra tao indroa andro Izy. 41Ka vao mainka maro aza no nino Azy noho ny teny nataony, 42sy nanao tamin-dravehivavy hoe: &#171;Tsy noho ny filazanao intsony no inoanay fa ny tenanay izao no nandre, ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy ny olona.&#187;</div><div class="s">Fanasitranana ny zanakalahin&#8217;ilay mpiasam-panjakana manamboninahitra</div><div class="r">(Jereo Mt 8,5-13; Lk 7,1-10)</div><div class="p"> 43Nony afaka ny indroa andro, dia niala tao Izy ka nankany Galilea. 44Fa araka ny efa voalazany dia tsy misy mpaminany hajaina amin&#8217;ny taniny#4,44 Amin&#8217;ny taniny. Jodea no tena tany nahaterahany; tsy voahaja tao izy dia niala tany Galilea.. 45Ary nony tonga tany Galilea Izy, dia noraisin&#8217;ny Galileanina, satria efa hitany izay rehetra nataony tany Jerosalema tamin&#8217;ny andro fety, fa tany koa izy ireo tamin&#8217;ny fety.</div><div class="p"> 46Dia nankany Kan&#224; any Galilea indray Izy, tany amin&#8217;ilay nanov&#224;ny ny rano ho divay. Ary nisy kosa manamboninahitra anankiray nanan-janakalahy narary tany Kafarnaoma, 47ka nony reny fa hoe tonga avy any Jodea ao Galilea i Jesoa, dia nanatona Azy izy ka nangataka Azy hidina hanasitrana ny zanany efa ho faty. 48Fa hoy i Jesoa taminy: &#171;Raha tsy mahita famantarana sy fahagagana ianareo, dia tsy mba mety mino.&#187; 49Ka hoy ilay manamboninahitra taminy: &#171;Andeha re, Tompoko, dieny mbola tsy maty ny zanako.&#187; 50Dia hoy i Jesoa taminy: &#171;Modia, fa velona ny zanakao.&#187; Ary nino ny teny nolazain&#8217;i Jesoa taminy izy ka lasa nody. 51Nony nandeha izy, dia notsenain&#8217;ny ankiziny, ka nilazany fa velona ny zanany. 52Ary nanontaniany azy ireo ny ora nahasitranany ka hoy ireo taminy: &#171;Omaly tamin&#8217;ny ora fahafito#4,52 Tamin&#8217;ny ora fahafito. Amin&#8217;ny iray antoandro. no nialan&#8217;ny tazo taminy.&#187; 53Dia fantatry ny rainy, fa tamin&#8217;izany ora izany indrindra no nilazan&#8217;i Jesoa taminy hoe: &#171;Velona ny zanakao&#187; ka nino izy sy ny mpianakaviny rehetra. 54Izany no fahagagana faharoa nataon&#8217;i Jesoa, rehefa tonga tany Galilea avy tany Jodea Izy.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.

Nony fantatry ny Tompo fa ren’ny Farisianina hoe maromaro kokoa ny mpianatr’i Jesoa sy ny olona ataony batemy noho ny an’i Joany - na dia tsy izy aza fa ny mpianany no nanao batemy ny olona, - dia niala tany Jodea Izy ka nankany Galilea indray. Ary tsy maintsy hamaky an’i Samaria Izy, ka tonga tany amin’ny tanànan’i Samaria anankiray atao hoe Sikara, akaikin’ny saha nomen’i Jakôba an’i Josefa zanany; teo no nisy ny fantsakan’i Jakôba. Ary sasatry ny dia nalehany i Jesoa ka nipetraka tsotra izao teo amoron’ny fantsakana, tokony ho tamin’ny ora fahenina.
Dia inty nisy vehivavy Samaritanina anankiray tonga teo hantsaka rano, ka hoy i Jesoa taminy: «Mba omeo kely Aho hosotroiko» fa lasa nankany an-tanàna hividy hanina ny mpianany. Dia hoy ilay vehivavy Samaritanina taminy: «Nahoana Ianao no Jody ka no mangataka rano hosotroina amiko, nefa aho vehivavy Samaritanina?» (Fa tsy mifankahay moa ny Jody sy ny Samaritanina). Namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: «Raha fantatrao mantsy ny fanomezan’Andriamanitra sy Izay milaza aminao hoe: Mba omeo kely Aho hosotroiko, dia ianao indray aza no ho nangataka taminy ka homeny rano velona.» Hoy ravehivavy taminy: «Ianao, Tompoko, tsy manan-kanovozana, ary ny fantsakana lalina; ka aiza ange no hahazoanao izany rano velona izany? Ianao angaha lehibe noho i Jakôba razantsika, izay nahazoanay ity fantsakana ity sy nisotro teto na ny tenany, na ny zanany mbamin’ny bibiny?» Dia hoy i Jesoa namaly azy: «izay rehetra misotro amin’ity rano ity mbola hangetaheta ihany; fa izay hisotro amin’ny rano homeko azy no tsy hangetaheta mandrakizay, satria ny rano homeko azy, dia ho tonga loharano miboiboika ao anatiny hatrany amin’ny fiainana mandrakizay.» Ka hoy ravehivavy taminy: «Omeo amin’izany rano izany re aho, Tompoko, mba tsy hangetaheta intsony, dia tsy hankatỳ hantsaka koa.» Fa hoy i Jesoa taminy: «Mandehana miantsoa ny vadinao, ka mankanesa atỳ.» «Tsy manam-bady aho,» hoy ravehivavy. Dia hoy i Jesoa taminy: «Marina ny filazanao hoe: tsy manam-bady aho; fa efa nanam-bady indimy ianao, ary tsy vadinao ilay itoeranao ankehitriny, ka marina ny voalazanao.» Dia hoy ravehivavy taminy: «Tompoko, hitako fa Mpaminany ianao. Ny razanay nivavaka teo amin’io tendrombohitra io, ary ianareo kosa milaza fa any Jerosalema no tsy maintsy ivavahana.» Ary hoy i Jesoa taminy: «Ravehivavy, minoa Ahy, fa tonga ny andro, ka tsy amin’io tendrombohitra io na any Jerosalema aza no hivavahanareo amin’ny Ray. Hianareo mivavaka amin’izay tsy fantatrareo, fa izahay no mivavaka amin’izay fantatray, satria avy amin’ny Jody ny famonjena. Fa ho avy ny andro, ary efa tonga sahady aza, izay hivavahan’ny mpivavaka marina amin’ny Ray amin’ny fanahy sy fahamarinana, fa ny mpivavaka aminy toy izany no tadiavin’ny Ray. Andriamanitra dia fanahy, ary izay mivavaka aminy tsy maintsy mivavaka amin’ny fanahy sy fahamarinana.» Dia namaly ravehivavy ka nanao taminy hoe: «Fantatro fa avy ny Mesia (izay atao hoe Kristy); ka rehefa tonga Izy, dia hanambara amintsika ny zavatra rehetra.» Hoy i Jesoa taminy: «Izaho izay miresaka aminao izao no Izy.»
Tamin’izay dia tonga ny mpianany ka gaga, satria vehivavy no niresahany; nefa tsy nisy nanao hoe: Inona no tadiavinao? na Ahoana no iresahanao aminy? Ravehivavy kosa tamin’izay dia nandao ny sininy ka lasa nankany an-tanàna nilaza tamin’ny olona hoe: «Andeha ianareo hizaha izao Lehilahy izao, fa nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra; ka izao angaha no Kristy?» Dia nivoaka avy tao an-tanàna ny olona hanatona an’i Jesoa. Mbola tsy tonga ny olona dia nanasa Azy ny mpianany nanao hoe: «Hano, Raby ô.» Fa hoy Izy taminy: «Izaho manan-kanin-kohanina izay tsy fantatrareo.» Dia nifampilaza hoe ny mpianany: «Nisy olona nanati-javatra hohaniny angaha?» Fa hoy i Jesoa tamin’izy ireo: «Ny haniko dia ny manao ny sitrapon’Izay naniraka Ahy, sy ny manatanteraka ny asany. Moa tsy lazainareo fa mbola efa-bolana vao taom-pijinjana? Kanefa lazaiko aminareo: Atopazo ny masonareo, ka tazano ny eny an-tsaha, fa efa manopy mena sahady ny vary ka efa ho fijinja. Izay mijinja dia mandray karama, ary mamory vokatra ho an’ny fiainana mandrakizay, mba hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. Fa amin’ity, marina ilay ohabolana hoe: Hafa no mamafy, hafa no mijinja. Nirahiko hijinja amin’izay tsy nasainareo ianareo; fa olon-kafa no niasa, ka ianareo no nanohy ny asany.»
Maro ny Samaritanina tamin’izany tanàna izany no nino Azy, noho ny tenin-dravehivavy nanao hoe: «Nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra.» Fa nony tonga teo aminy ny Samaritanina, dia nangataka Azy hitoetra tao aminy, ary nitoetra tao indroa andro Izy. Ka vao mainka maro aza no nino Azy noho ny teny nataony, sy nanao tamin-dravehivavy hoe: «Tsy noho ny filazanao intsony no inoanay fa ny tenanay izao no nandre, ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy ny olona.»


Nony afaka ny indroa andro, dia niala tao Izy ka nankany Galilea. Fa araka ny efa voalazany dia tsy misy mpaminany hajaina amin’ny taniny. Ary nony tonga tany Galilea Izy, dia noraisin’ny Galileanina, satria efa hitany izay rehetra nataony tany Jerosalema tamin’ny andro fety, fa tany koa izy ireo tamin’ny fety.
Dia nankany Kanà any Galilea indray Izy, tany amin’ilay nanovàny ny rano ho divay. Ary nisy kosa manamboninahitra anankiray nanan-janakalahy narary tany Kafarnaoma, ka nony reny fa hoe tonga avy any Jodea ao Galilea i Jesoa, dia nanatona Azy izy ka nangataka Azy hidina hanasitrana ny zanany efa ho faty. Fa hoy i Jesoa taminy: «Raha tsy mahita famantarana sy fahagagana ianareo, dia tsy mba mety mino.» Ka hoy ilay manamboninahitra taminy: «Andeha re, Tompoko, dieny mbola tsy maty ny zanako.» Dia hoy i Jesoa taminy: «Modia, fa velona ny zanakao.» Ary nino ny teny nolazain’i Jesoa taminy izy ka lasa nody. Nony nandeha izy, dia notsenain’ny ankiziny, ka nilazany fa velona ny zanany. Ary nanontaniany azy ireo ny ora nahasitranany ka hoy ireo taminy: «Omaly tamin’ny ora fahafito no nialan’ny tazo taminy.» Dia fantatry ny rainy, fa tamin’izany ora izany indrindra no nilazan’i Jesoa taminy hoe: «Velona ny zanakao» ka nino izy sy ny mpianakaviny rehetra. Izany no fahagagana faharoa nataon’i Jesoa, rehefa tonga tany Galilea avy tany Jodea Izy.

Dinleyin Joany 4