“သင်ရို့သည် အစာယှောင်ကြသည့်အခါ သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူတိကဲ့သို့ မျက်နှာညှိုးငယ်ခြင်း မဟိကတ်ကေ့၊ ထိုသူရို့သည် သူရို့အစာယှောင်သည်ကို လူတိုင်းမြင်ကြစီရန် သူရို့၏သရုပ်မှန်ကို ကွယ်ဝှက်ထားတတ်ကြ၏။ ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သူရို့သည် မိမိရို့၏အကျိုးကို ခံစားရပြီးဖြစ်၏။ သင်သည် အစာယှောင်ကြသောအခါ မျက်နှာကိုသစ်၍ ဂေါင်းကိုလည်း ဖြီးထားကတ်၊ သင်အစာယှောင်နိန်သည်ကို တခြားလူတိအား မသိစီဘဲ မမြင်နိုင်သော သင်ရို့၏အဖကို သာလျှင် သိမြင်စီပါ။ သို့ပြုလျှင် ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ သင်ရို့ပြုသမျှကို သိမြင်တော်မူသော သင်၏အဖသည် သင်အား ကောင်းချီးများစွာကို ပီးတော်မူလိမ့်မည်။